-=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

[Mask]-Zolomaster · 2006-09-24 18:11:34

กระผมและgodome จะขอแต่งฟิค 2 โม 2 คมให้เสดขอรับ

55555+

[Mask]-Zolomaster · 2006-09-25 13:30:08

ตอน 3

สองเดือนแล้ว

ที่เราย้ายมาอยู่กับคุณป้าแพร ที่กรุงเทพ จะว่าเป็นชีวิตที่เลวร้ายก็คงไม่ใช่ ถึงเราจะไม่ได้อยู่อย่างสบาย
เหมือนลูกคนอื่นเขา แต่เราก็ยังมีความอบอุ่น ป้าแกต้อนรับเราอย่างดี เพราะปกติป้าแกอยู่คนเดียว คงเหงาแหละ
พอมีพวกเรามาอยู่ด้วยป้าแกก็เลยหายเหงา ป้าบอกว่า จะส่งพวกเราเรียนหนังสือ มันเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยได้สัมผัส
สังคม.. สิ่งที่พ่อบอกว่าไม่จำเป็น อยากรู้จริงๆว่ามันจะเป็นยังไง

"นี่พี่โม ตื่นได้แล้ว วันนี้ไปเรียนวันแรกนี่เร็วๆเลย"

"จ้าๆ เดี๋ยวลงไป"

เปิดเทอมเหรอ...
คงตื่นเต้นน่าดูละ

~~~~

แน่ละ ตื่นเต้นใช้ได้เลย ไปโรงเรียนสายวันแรก..

"นี่เธอ มาโรงเรียนวันแรกก็สายซ่ะแล้ว แถมสายไปตั้งครึ่งชั่วโมง!!"

อ.คนหนึ่งพูดกับแถวน.ร.มาสาย ไม่ใช่มีฉันคนเดียว ยังมีเด็กอีกสามสี่คนที่มาสายเหมือนกัน

"ไปเข้าเรียนได้แล้ว!"

อ.ปล่อยแถวน.ร.มาสายให้เดินเข้าโรงเรียน
ฉันเดินหาห้องเรียน ตามที่อ.คนนั้นบอก ฉันเดินไปเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่ ห้องห้องหนึ่ง ป้ายหน้าห้องเขียนว่า
"ปีหนึ่งห้องC แน่จริงเข้ามา"

"โครม!!" ฉันเตะประตูพังลงมา

สายตานับสิบคู่จ้องมองมา ฉันเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะที่ว่างริมหน้าต่าง
บรรยยากาศเริ่มตรึงเครียด คนในห้องเริ่มมองมาที่ฉันด้วยสายตาแปลกๆ แต่ฉันก็ไม่สนใจ ฉันชินแล้วกับสายตาแบบนั้น
อาจารย์ผู้ชายที่นั่งอยู่หน้าห้องเห็นท่าไม่ดีจึงเริ่มพูด

"เอาละ ในเมื่อนักเรียนมากันครบแล้ว ครูขอแนะนำตัวก่อน ครูชื่ออาจารโอ๊ตครับ"

จบตอน3

Ld_sHiNji · 2006-09-25 19:36:08

ลงสักที รอตั้งนาน ..

คอนเม้นท์ :::

สั้นไปว่ะ - -"

แค่เนี้ยแหละไม่มีไรคอมเม้นท์ 555+ ...

godome · 2006-09-25 19:38:00

ไอ้สัดเต ทำอะไรลงไปวะ

ไม่มีบอกก่อน ให้ช่วยไม่ใช่ให้พังนะเว้ย

Last edited by godome (2006-09-25 20:03:42)

godome · 2006-09-25 21:07:40

เอาละ เส็ดละ

ต่อจากไอ้เตเลยนะ

--
ตัดไอ้ประโยคสุดท้ายของไอ้เตไป ขึ้นอันนี้แทน

ตอน3 ต่อ

"เอาละ ในเมื่อนักเรียนมากันครบแล้ว ครูขอแนะนำตัวก่อน ครูชื่อโอ๊ต เป็นครูสอนวิชาพลานามัย และก็เป็นครูประจำชั้นของพวกเธอด้วย มีอะไรก็มาปรึกษาครูได้นะ"
อ.โอ๊ตพูดเส็ดเสียงออดก็ดังขึ้น
"ครูไปละนะ บ๊ายบาย เรียนให้สนุกนะ " อ.โอ๊ตกล่าวเส็ดก็ออกไปจากห้อง

พออาจารย์ออกไปเสียงกระซิบกระซาบก็ดังขึ้นทั่วห้อง สายตาแปลกๆ มองมาที่โม แต่เขาก็ไม่สนใจนั่งเหม่อต่อไป

เขาเพียงมองออกไปนอกหน้าต่าง...
คิดถึงน้อง.... ไปโรงเรียนป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างน้า

แต่แล้วก็มีเสียงเรียกเขาให้ตื่นขึ้น
"นี่! นาย ช่วย หยิบดินสอให้หน่อยได้มั้ย" เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูด เขานั่งโต๊ะข้างๆฉัน เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ร่าเริงแจ่มใส ผิดกับสีผิว ฉันก้มลงหยิบ ดินสอใต้โต๊ะ แล้วส่งให้เด็กคนนั้น
เขายิ้มให้ฉัน ก่อนจะกล่าวว่า "ขอบคุณครับ ผม เพชรคับ"
"โมคับ" ฉันพูด นับตั้งแต่วินาทีนั้น เขาก็กลายเป็นเพื่อนของฉันไปแล้ว

เพื่อนคนแรกในชีวิต...

~~~~

"นี่ จะกินอะไรดีละโม" เพชรพูด
"อะไรก็ได้เดี๋ยวจองโต๊ะให้"ฉันพูด ฉันเดินไปนั่งรอที่โต๊ะ เด็กนักเรียนเริ่มทะยอยมานั่งเต็มโรงอาหาร
แล้วจู่ๆ ก็มีเด็กชายสองเดินมาที่โต๊ะแล้วก็พูดว่า
"ขอผมนั่งด้วยได้มั้ย ที่เต็มหมดแล้ว" ฉันพยักหน้า เด็กสองคนนั้นนั่งลงก่อนที่เด็กคนหนึ่งจะหันมาหาฉันพร้อมทำท่าตกใจ
"อ๊ะ นี่คุณคนที่ถีบประตูห้องพังนี่นา " ฉันทำหน้างงๆเล็กน้อย ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า เมื่อเช้าทำอะไรลงไป
"ผมชื่อ นอท คับ นี่เต เราอยู่ห้องเดียวกับคุณนะ" นอทกล่าว หลังจากนั้นเราสามคนก็คุยกันอย่างสนุกสนาน

ซักพัก เพชรก็กลับมา พร้อมก๋วยเตี๋ยวแคะสองชาม
"อ้าว นอท เต มาได้ไงละเนี่ย" เขาถาม เมื่อเห็นทั้งสองนั่งอยู่ที่โต๊ะ
"ออ พอดีที่มันเต็มนะ " นอทพูด
"เออดีๆ จะได้คุยสนุกๆหน่อย"

ในที่สุดโรงเรียนก็เลิก

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว..

เร็วจนน่าตกใจ..

ฉันกล่าวลาเพื่อนๆ ก่อนจะเดินกลับบ้าน ฉันเดินไปเรื่อยๆ ผ่านตึกราบ้านช่อง
ในสมองคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้

แต่ทว่ามีเสียงร้องของผู้หญิงดังขึ้น
"กรี๊ดดดดดดด"

ฉันหันไปทางต้นเสียง มันดังมาจากซอยๆ หนึ่ง ฉันวิ่งเข้าไป ตามเสียงร้อง ซึ่งยังคงดังอยู่
แล้วก็เห็นชายฉกรรจ์คนหนึ่ง ถือมีดจี้ใส่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งอยู่
ฉันไม่รอช้าวิ่งเขาไปต่อยใส่ชายคนนั้นหนึ่งที ชายคนนั้นกระเด็นไปสามก้าว ก่อนจะลุกขึ้นมา
"เฮ้ย อยากตายรึไงวะ ไอ้เด็กเวร" มันพูดเส็ดก็จ้วงมีดใส่ฉัน ฉันเบี่ยงหลบไปทางขวาแต่ก็ไม่พ้น มีดกรีดเข้าที่แขนซ้ายเป็นทางยาว
ส่วนหมัดของฉันก็ต่อยเข้าที่ปลายคางชายคนนั้นจนล้มลงไป
"นี่เธอรีบวิ่งหนีไปสิ" ฉันพูด ก่อนจะเตะเข้าที่หน้าของมันอีกที เด็กหญิงคนนั้นยังนั่งอยู่บนพื้นไม่ลุกขึ้น
"ชั้นลุกไม่ไหว" เธอพูด
"งั้นจับไว้" ฉันพูดพร้อมยื่นมือไป ชายฉกรรจ์เริ่มขยับตัวแล้ว ฉันรีบดึงเด็กหญิงขึ้นก่อนจะรีบวิ่งออกจากซอยนั้นอย่างไม่คิดชีวิต

วิ่งไปซักพัก เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตามแล้วฉันก็หยุดนั่งพัก
"ขอบคุณมากที่ช่วยชีวิตฉันนะคะ " เด็กหญิงคนนั้นพูดอย่างเหนื่อยหอบฉันสังเกตว่าเธอนั้นเป็นนักเรียนโรงเรียนเดียวกับฉัน
"ถือว่าโชคดีที่ผมอยู่แถวนั้นละกันนะ "
"แขนเป็นอะไรมากมั้ยคะ" เธอถาม แขนซ้ายของฉันนั้นชุ่มไปด้วยเลือด
"ช่างมันเหอะ นี่เย็นละผมต้องรีบกลับบ้าน"
"เดี๋ยวก่อนสิคะ ชั้นยังไม่รู้เลยว่าคนที่ช่วยชีวิตชั้นชื่ออะไร"
"โม ม.ปลายปีหนึ่งห้องc ไปละ"

ฉันเดินออกมาทิ้งเด็กสาวยืนอยู่ริมถนนคิดแล้วก็เซง
กลับไปโดนป้าด่าแน่เลยทำเสื้อเปื้อน

ในที่สุดก็ถึงบ้าน เกือบสองทุ่มได้

"กลับมาแล้วคร้าบบ" ฉันเดินเข้าไปในบ้าน ป้ากับกำลังนั่งดูทีวี ป้ามองด้วยสีหน้าตกใจ
"นี่ โม แขนไปทำอะไรมา!!" ป้าถาม
"อุบัติเหตุนิดหน่อย น้องละคับ"
"ไปนอนแล้วละ โมรีบมาทำแผลก่อนไป เลือดไหลเยอะแล้ว" ป้าพูดก่อนจะไปหยิบยามาปฐมพยาบาล
พอทายาเส็ดฉันก็ขึ้นไปนอน เข้าไปดูน้องโมเห็นกำลังนอนหลับเป็นตาย อย่างอเน็จอนาถ
ก่อนจะกลับเข้าห้องไปนอนก่ายหน้าผาก

เห้อ... วันแรกก็ซะขนาดนี้แล้ว จะไปรอดมั้ยเนี่ย

--
ป.ล. จบ ซะที

Last edited by godome (2006-09-28 13:51:26)

Ld_sHiNji · 2006-09-25 21:34:21

เม้นท์ค้าบบบ :::

ไม่รุ้จะเม้นท์อะไรว่ะ .. กรูชอบ 555+

แต่กรูไม่ชอบตรง มันสั้นไปเว่ย .. กรูอยากอ่านยาวๆ 555+

ตอนนี้น้องโมไม่มีบทเลยนะ

i.duxz !* · 2006-09-25 22:18:10

โมตะ

มาต่อเร็วๆเลย

ใส่กุไปด้วย เปนเด็กม.ปลายห้องเอ หรือห้องบีก้อได้

555+

[Mask]-Zolomaster · 2006-09-26 13:04:22

555+ อยากมีบทละซีเมิง 555+

:lol::lol::lol::lol:

i.duxz !* · 2006-09-26 13:50:21

ไม่อยากมั่ง

กุบอกซะขนาดนี้

สาดด

[Mask]-Zolomaster · 2006-09-26 14:55:26

555+

เด๋วจัดให้

godome · 2006-09-26 15:08:28

เคลียร์

Last edited by godome (2006-09-27 12:12:24)

i.duxz !* · 2006-09-26 15:36:54

น่าสงสารโมพี่

แล้วโมน้องหายไปไหนเนี่ย

หายไปเลยยย

ต่อไวๆสาด

Tangmae* · 2006-09-26 16:10:50

อ่าเอาเราไปเล่นเฉย

- -*

มาต่อเร็วๆๆๆๆ

แต่เราว่าโมถีบประตูดูไร้เหตุผลไปหน่อย..... ช่างมัน

โมน้องอยู่ไหนอ่า พูดถึงมั้งเด้

[Mask]-Zolomaster · 2006-09-27 12:11:07

ตอน4

"เฮ้ย โม ไปทำอะไรมาวะเนี่ย" คำถามแรกที่กล่าวออกจากปากของเพชรเมื่อเห็นสภาพของโม
"กัดกับหมามานะ" โมพูดพลางลูบที่แขนซ้าย ที่เต็มไปด้วยผ้าพันแผล
"ไปฉีดยามายังเนี่ย" นอทถาม
"ช่างมันเหอะ วันนี้ทำอะไรดี" โมพูด แต่แล้วก็มีเสียงฮือฮาดังมาจากหน้าห้อง ทั้งสี่คนจึงวิ่งออกไปดู

มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหยุดที่หน้าห้อง รอบข้างเต็มไปด้วยเพื่อนร่วมห้องนอนหมดสติอยู่บนพื้น
เธอสวมชุดนักเรียนม.ต้น ด้านหลังเธอมีเด็กสาวกลุ่มใหญ่ตามมาด้วย โมเห็นหน้าของเด็กหญิงคนนั้นแล้วก็พบว่า
เฮ้ย นั่นมันเด็กที่ช่วยเราวันนั้นนี่หว่า เขาจึงรีบหลบเป็นการใหญ่
นอทที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เดินไปชี้หน้าแล้วตะโกนว่า "นี่ เธอเป็นใคร!! มีธุระอะไรกับห้องเรา"
เด็กสาวคนนั้นหันมามองนอท ด้วยสายตาอาฆาต ก่อนจะพูดว่า

"ใครชื่อโม ออกมา "

เรางั้นรึ?

"มีอะไร " โมเดินออกมาจากกลุ่มฝูงชน เด็กสาวคนนั้นชะงักเมื่อเห็นหน้าโม "นาย..!!"
"ผมนี่แหละโม มีธุระอะไรกับผมเหรอ"
เธอเงียบไปซักพักก่อนจะพูดว่า"ชั้นก็แค่อยากจะเห็นหน้าคนที่ช่วยเพื่อนชั้นก็แค่นั้น"
เธอลากเด็กสาวอีกคนที่อยู่ด้านหลังมาข้างๆซึ่งก็คือคนที่เขาช่วยไว้เมื่อวานนั่นเอง

"คนนี้รึเปล่าที่ช่วยเธอ หา! ฝ้าย" เด็กสาวในกลุ่มคนหนึ่งที่หน้าตาค่อนข้างสวย ช่วยพาฝ้ายออกมาพูด
"ใช่ คนนี้เองแหละที่ช่วยฉันไว้" ฝ้ายบอกพร้อมชี้มาที่ฉัน "ขอบใจนะสำหรับเรื่องเมื่อวาน"
"ขอบใจนะ ที่นายช่วยฝ้าย แล้วเมื่อวานนายไปเจอฝ้ายเขาได้ยังไง" เด็กสาวคนนั้นพูด
"ช่างมันเหอะ ฉันลืมมันไปหมดแล้ว แล้วนี่พวกเธอเป็นเพื่อนฝ้ายเหรอ ดูแลเขาให้ดีละกัน ระวังตัวด้วยล่ะฝ้าย"
"นี่แล้วนายรู้รึปล่าว เมื่อวานคนของใคร พี่แชมป์เลยนะ ระวังตัวไว้ด้วย เรื่องมันไม่น่าจะจบลงง่ายๆหรอก"
"เป็นใครก็ช่างเหอะ ดูแลฝ้ายเขาให้ดีๆ ละกัน" โมพูดพร้อมเดินกลับเข้าห้อง
"นี่ขอบคุณนะโม" ฝ้ายพูดพร้อมกำลังจะเดินกลับ
"คนบ้าอะไร หยิ่งชะมัดเลย โดนพี่แชมป์แล้วจะรู้สึก" เด็กสาวคนนั้นพูด
"ช่างเหอะผิง เรากลับห้องเรากันดีกว่านะ" ฝ้ายพูด

~~~~

ผิงเหรอ?ชื่อเพราะดีนี่หว่า น่ารักดีแต่ดุชะมัดเลย เทียบกับฝ้ายๆน่ารักกว่าเยอะเลย

"คิดไรอยู่วะโม ไปกินข้าวกันดีกว่า แต่แกเท่ดีว่ะ ช่วยชีวิตคนด้วย" นอทพูด
"เฮอะช่างโมมันเหอะ แต่วันนี้เพชรแกเป็นอะไรไปวะ เห็นซึมๆตั้งแต่เช้าแล้ว อิจฉาไอ้โมมันเหรอ" เตพูด
"โมข้าเตือนไว้ก่อนนะ แกนะห่างๆฝ้ายไปก่อนดีกว่า พี่แชมป์โหดนะ แล้วพี่แชมป์เขามองฝ้ายมานานแล้ว
แกอย่าไปอยุ่งกับฝ้ายหรือผิงเลยดีกว่า ข้าขอเตือน"เพชรพูด
"ไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง แกคิดไรมากวะ แค่ช่วยคนมันไม่เห็นจะเกี่ยวกับพี่แชมป์ตรงไหนเลยว่ะ"
"เออ ถ้าข้าคิดไปเองก็ดีดิวะ คนมีเรื่องกับพี่แชมป์เจ็บมาหลายรายแล้วนะว้อย" เพชรพูด เสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย
"ว่าแต่พี่แชมป์เป็นใครวะ ไอ้เพชรกลัวขนาดนั้นเลย" โมพูด
"พวกที่อยู่ม.ต้นที่นี่น่ะรู้กันทั้งนั้น ว่าพี่เขาใหญ่ที่นี่ ตอนนี้เขาอยู่ม.ปลายปี2 แต่ขนาดพี่ปี3ยังกลัวเลย ถ้าแกมีเรื่องกับเขาละก็ซวยสุดๆเลย" เตพูด
"ช่างเหอะ ไปกินข้าวกันดีกว่า"

ขวางทางเจ้าพ่อปะว่ะเนี่ย เราจะซวยจริงๆเหรอ เฮอะ ซวยก็ซวยดีว่ะ

~~~~

แล้วเกือบทั้งวันนี้ก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น ทุกคนยังไม่รู้ว่าฉันนั้นเป็นใคร ซึ่งไม่รู้ก็เป็นสิ่งที่ดีไปอย่างนึงแต่แล้วเหตุการณ์นี่ก็เกิดขึ้น
"นี่พวกเรา วันนี้คาบแนะแนวคาบแรกของพวกเราครูอยากให้แนะนำตัวกันซักเล็กน้อยว่าชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ เกิดวันไหน หรือครอบครัวทำอะไร ประมาณนี้"
อ. พูดหลังจากเข้ามาในคาบเพียง 2-3 นาที เขาดูค่อนข้างใจดี แม้จะอ้วนไปหน่อยตอนนี้ฉันไม่ได้นั่งที่ริมหน้าต่างคนเดียวอีกแล้ว
แต่ฉันมานั่งตรงกลางห้อง โดยนั่งกับเพชร เต และนอท พวกเขาเริ่มคุยกันเรื่องครอบครัว เขาเริ่มถามฉัน แต่ก่อนที่ฉันจะตอบ ในห้องที่มีคน 36 คนมันเจาะจงมาลงที่ฉัน

"นี่คนที่นั่งตรงนั้นอะ เอาคนแรกเลย แนะนำตัวเองหน่อยสิครับ"อ. พูดใส่ฉัน
"โมครับ 15ปี 17กันยา พ่อตายครับ แม่หนีไป อยู่กับป้าครับ เคยทำอาชีพขโมยครับ" อึดใจเดียวปฏิกิริยาจากทั้งห้องถาโถมเข้ามาใส่
ความเงียบเริ่มปกคลุมก่อนที่อาจารย์จะ" ฮะฮะฮ่า มุขเธอนี่เด็ดจริงๆ เล่นซะเงียบกันทั่วห้องเลย ร้ายไม่เบานะเนี่ย เป็นขโมย พ่อตายอีก แม่หนีไป ฮะฮะฮ่ะ"
"ผมพูดจริงๆครับ" ฉันตอบเสร็จแล้วนั่งลง ทุกคนมองมาที่ฉันเหมือนกับว่า จะเด่นไปถึงไหนว่ะ พังประตูเข้ามา ช่วยชีวิตดาวโรงเรียน ยังจะเป็นลูกโจรอีก กูกะแล้วมึงต้องเด่นอีกแน่ๆ
ฉันชินกับสายตาพวกนี้แล้วแต่ที่น่าประหลาดใจคือแม้แต่อาจารย์ก็มองมาที่ฉันอย่างนั้น ฉันมองไปรอบๆจนกระทั่งไปพบกับพวกคนที่ฉันเรียกว่า เพื่อน
พวกเขามองฉันด้วยสายตาที่แปลกกว่าคนอื่นๆ ไม่ใช่รังเกียจ แต่กำลังตกใจ แต่ก่อนที่ฉันจะพูดอะไรกับพวกเขา
"แกเก็บของ แล้วมากับฉันเดี๋ยวนี้" อาจารย์ก็เรียกฉันมาและพาฉันไปยังห้องปกครอง

"เรารับเด็กคนนี้ไว้ไม่ได้ มันเป็นลูกขโมย มันจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้กับคนอื่นๆ"อาจารย์พูดกับอาจารย์ฝ่ายปกครอง รอยยิ้มที่มีให้ในชั่วโมง หน้าตาที่ใจดี ตอนนี้กำลังมองฉันอย่างรังเกียจ
"ขอโทษนะครับ มีอะไรเกิดขึ้นเหรอครับ" อาจารย์โอ๊ตเดินเข้ามาพร้อมสะกิดที่ตัวผม
"อาจารย์ค่ะ เขาโวยกับดิฉันว่าเด็กคนนี้ไม่มีคุณสมบัติจะเป็นนักเรียนโรงเรียนเราค่ะ" อาจารย์ฝ่ายปกรองพูด
"เขาทำผิดกฎข้อไหนเหรอครับ" อ.โอ๊ตพูด
"มันเป็นลูกของโจร อาจารย์ มันยังทำลายประตูห้อง แค่นี้ก็รู้ถึงความผิดของมันแล้ว จะให้ มันอยู่ที่นี่ไม่ได้"
ฉันคาดว่าจะได้เห็นแววตาที่รังเกียจแต่กลายเป็นแววตาที่เห็นใจเสียมากกว่า
"ไม่ใช่ความผิดของเขานี่ แล้วเรื่องประตูมันก็เป็นแค่อุบัติเหตุ "
"อาจารย์อยากให้ผมไว้ใจมันเหรอ ไอ้ลูกโจรเนี่ยนะ"
"โปรดอย่าเรียกนักเรียนของเราว่าลูกโจรนะครับ และถูกต้องผมอยากให้คุณไว้ใจเขา"
"เฮอะ อยากทำบ้าอะไรก็เชิญ รอเรื่องนี้ไปถึงอาจารย์ใหญ่ก่อนเถอะ" อาจารย์พูดพร้อมเดินจากไป

เสียงกริ่งดังขึ้น

"กลับบ้านไปก่อนนะ พรุ่งนี้มาโรงเรียนตามปกติ ไม่ต้องไปสนใจ" อ.โอ๊ตพูดพร้อมยิ้มให้
ฉันกลับมาบ้านพร้อมกับน้อง แต่วันนี้เป็นฉันเองที่รีบอาบน้ำและเข้านอน

เฮ้อ... แล้วพรุ่งนี้พวกมันจะย้ายที่หนีไหมเนี่ย เห็นทีต้องกลับไปนั่งริมหน้าต่างอีกแน่เลย...

จบแล้วครับ ... จบแล้วครับ ... จบแล้วครับ ... จบแล้วครับ ... จบแล้วครับ

-----

Ld_sHiNji · 2006-09-27 22:27:13

ไอ้เตเล่นง่ายๆเลยนะ - -"

ชื่อเพื่อนมึงทั้งนั้นหนิ .. -*-

เรื่องกะลังตื่นเต้น .. เอออีกอย่างโมมันแต่งไว้ว่าพวกเราอยู่ม.ปลายปี 1 นะ ..

ไม่ได้อยู่ม.ต้นนะโว้ย แต่เมิงแต่งพวก ผิง , ฝ้าย อยู่ม.ต้น ถือเป็นรุ่นน้องนะ ..

ระวังด้วย เด๋วจะพลาดเอา ..

godome · 2006-09-27 22:38:19

เอ่อ ไอ้นั่นกุแต่งเอง - -"

Sovo · 2006-09-28 12:20:29

เอ... ท่านจอมยุทธ์โม อ่านตอนที่หนึ่งกับสองไปรู้สึกสับสน

พี่น้องคู่นี้ชื่อเหมือนกันเหรอ?

Sovo · 2006-09-28 12:22:40

(มองชื่อเรื่อง) เอ รู้สึกจะใช่จริงๆ - -" แบบนี้อ่านไปจะงงไหมนี่

งั้นต่อไปเม้นท์เนื้อหานะ

Sovo · 2006-09-28 12:45:23

ตอนที่สอง

มาหลบอยู่ใต้สะพานสองวัน ถ้าไม่ได้น้องโมช่วยไว้ ก็คงไม่รอด เด็กขนาดนี้ยังฉลาดไม่พาไปโรงพยาบาล
ถ้าเกิดพาไป เราคงตายไปแล้ว ชั้นคิดพลางมองไปที่แม่น้ำ อย่างเลื่อนลอย
น้องสาวออกไปหาของกินยังไม่กลับมาซักที โมค่อยๆลุกขึ้นยืน พลางมองหาน้องสาว
"ทำไมไปนานจังน้า.."

ไม่รู้ว่าทำไมไปโรงพยาบาลแล้วจะต้องตาย หรือเป็นเพราะมีอริอยู่เต็มไปหมดแม้แต่โรงพยาบาล? ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงหรือมีเหตุอื่นอันใดควรจะบอกให้ชัดเจนด้วยเน้อ

"ปังๆๆๆๆๆๆ"
กระสุนพุ่งออกจากพุ่มไม้ แล้วร่างชายฉกรรจ์ห้าหกคน ก็โผล่ตามออกมา
ทั้งสองวิ่งหนีไปเรื่อยๆ วิ่งขึ้นจากริมแม่น้ำ กลุ่มชายฉกรรจ์ก็วิ่งไล่ตามมาเรื่อยๆ พร้อมสาดกระสุนใส่ไม่ยั้ง
ทั้งสองวิ่งหนีขึ้นมาบนถนน แต่ทว่ากลับไม่มีรถซักคัน พวกมันก็ยังค่อยๆปีนขึ้นมาอย่างช้าๆ
"เห้ยไมไม่มีรถซักคันเลยวะ" โมบ่นอย่างหัวเสีย พวกมันใกล้ขึ้นมาได้แล้ว เขาจะต้องจบชีวิตในที่นี้หรือนี่
แล้วจู่ๆ ประกายแห่งความหวังก็ปรากฏเมื่อน้องโมเห็นอะไรบางอย่าง อยู่ลิบๆ
"พี่มีรถมาแล้ว!!"

ตรงนี้สองพี่น้องวิ่งพรวดขึ้นมาเลย แต่ทำไมพวกชายฉกรรจ์ถึงค่อยๆปีนขึ้นมาล่ะ = =" จริงๆน่าจะพรวดพราดตามมาเลยมากกว่าถ้าคิดจะเอาชีวิตกันจริง

โม เดินไปกลางถนนโบกมือเรียกให้รถคันนั้นจอด แต่รถคันนั้นดันไม่ยอมหยุด ขับเฉี่ยวเขากระเด็นเกือบตกถนน
"ไอ้บ้าเอ้ยย"

ขับเฉี่ยวเขากระเด็นเกือบตกถนน... แค่เฉี่ยวกลับกระเด็นตกถนนเลย น่าจะเป็น "แต่รถคนนั้นดันไม่ยอมหยุด ทำให้เขาต้องกระโจนหลบจนเกือบตกถนน"

โม เดินไปกลางถนนโบกมือเรียกให้รถคันนั้นจอด แต่รถคันนั้นดันไม่ยอมหยุด ขับเฉี่ยวเขากระเด็นเกือบตกถนน
"ไอ้บ้าเอ้ยย"
โมบ่นอย่างหัวเสีย แต่ซักพักรถคันนั้นก็ขับกลับมา จอดหน้าเขากับน้อง คนขับเปิดกระจกรถออกมาพูดว่า
"ยืนกลางถนนอย่างนี้ไม่กลัวตายหรือไง"
โมหันไปมองคนขับ เป็นชายอายุราวๆ 50 ปี หัวล้าน
"เอ่อ ขอโทษครับ ขอผมติดรถไปด้วยได้ไหมครับ "
คนขับฟังแล้วก็มองหน้าเขา
"คือผมมีความจำเป็นจริงๆครับ นี่น้องสาวผมเธอไม่สบายมาก ช่วยพาเธอไปโรงพยาบาลที่ครับ" เขาพูดต่อพลางชี้ไปที่โมซึ่งทำท่าเป็นลมนอนอยู่บนถนน
คนขับหันกลับเข้าไปพูดกับคนข้างในรถอยู่พักนึง ก่อนจะมีเสียงออกมาว่า
"ให้ขึ้นมาได้"
"ขอบคุณมากครับ!" โมรีบเปิดประตูรถ แล้วก็อุ้มน้องสาวเขาไว้ที่เบาะหลัง เมื่อเปิดประตูรถเข้าไปมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ เธอมองเขาด้วยสายตาเหยียดนิดๆ
โมรีบวางน้องสาวแล้วก็เข้าไปนั่งข้างคนขับ อย่างรวดเร็ว
"รีบไปกันเหอะครับ"

ช่วงนี้ทั้งหมดรู้สึกว่าจะนานเกินไปหน่อย เท่าที่อ่านๆ คาดว่าระยะทางจากริมตลิ่งถึงถนนนี่ไม่น่าจะไกล พวกชายฉกรรจ์น่าจะตามมาถึงแล้วถ้าการสนทนายืดเยื้อขนาดนี้

ต่อตอนสามเลยนะ

Last edited by Sovo (2006-09-28 12:45:58)

Sovo · 2006-09-28 13:03:24

พออาจารย์ออกไปเสียงกระซิบกระซาบก็ดังขึ้นทั่วห้อง สายตาแปลกๆ มองมาที่โม แต่เขาก็ไม่สนใจนั่งเหม่อต่อไป
เขาเพียงมองออกไปนอกหน้าต่าง...
คิดถึงน้อง.... ไปโรงเรียนป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างน้า
แต่แล้วก็มีเสียงเรียกเขาให้ตื่นขึ้น

ตอนนี้ไม่ได้หลับ แค่เหม่ออยู่ ประโยคสุดท้ายน่าจะเป็น "แต่แล้วก็มีเสียงเรียกทำให้เขารู้สึกตัว"

"นี่! นาย ช่วย หยิบดินสอให้หน่อยได้มั้ย" เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูด เขานั่งโต๊ะข้างๆฉัน เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ร่าเริงแจ่มใส ผิดกับสีผิว ฉันก้มลงหยิบ ดินสอใต้โต๊ะ แล้วส่งให้เด็กคนนั้น
เขายิ้มให้ฉัน ก่อนจะกล่าวว่า "ขอบคุณครับ ผม เพชรคับ"

ตรงนี้มีแปลกๆแค่นิดเดียว จาก "เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ร่าเริงแจ่มใส" น่าจะเป็น "เขาเป็นเด็กหนุ่มที่ท่าทางร่าเริงแจ่มใส" น่าจะใช้คำที่ดูไม่แน่ใจไว้ก่อนเพราะโมยังไม่รู้จักเด็กหนุ่มคนนี้ดี

อ้าว ใช้คำว่า "คับ" ตอนอยู่ริมตลิ่งยังเป็น "ครับ" อยู่เลย จริงๆน่าจะใช้ "ครับ" ทั้งหมดนะ

(ปล. นอท เต อุ๊บ... พวกนี้นี่ชื่อคนในห้องสองนี่นา ใช้ชื่อเพื่อนเหรอเนี่ย 55)

"เฮ้ย อยากตายรึไงวะ ไอ้เด็กเวร" มันพูดเส็ดก็จ้วงมีดใส่ฉัน ฉันเบี่ยงหลบไปทางขวาแต่ก็ไม่พ้น มีดกรีดเข้าที่แขนซ้ายเป็นทางยาว
ส่วนหมัดของฉันก็ต่อยเข้าที่ปลายชายคนนั้นจนล้มลงไป

รู้สึกตั้งใจจะเขียนว่า "ปลายคาง" อย่าลืมแก้ด้วยเน้อ

"อุบัติเหตุนิดหน่อย น้องละคับ"

= ="

รวมๆแล้วการบรรยายเข้าใจง่ายดี แต่ยังนึกภาพตามได้ไม่ชัดเจนเพราะใช้คำกับวลีไม่เหมาะ

คำผิดไม่ค่อยมี ภาษาวิบัติค่อยไม่มี ใช้ได้ล่ะ สู้ๆ

Last edited by Sovo (2006-09-28 13:14:51)

godome · 2006-09-28 13:39:37

แอบมีพิมผิดเยอะเหมือนกันนี่หว่า - -"

นานๆจะเจอเม้นต์ที่ทรงคุณค่า

Last edited by godome (2006-09-28 13:44:06)

Ld_sHiNji · 2006-09-28 14:33:43

เจอออฟเม้นท์เข้าไป 555+ ยาวมากมาย

ตอนโรงพยาบาล มันเป็นประมานว่าให้คนอ่านคิดอ่ะออฟ ดูจากแนวเรื่องก้อน่าจะรู้ๆอยู่ว่า ..

อริเต็มไปหมด ที่ไหนๆก้อเต็มไปหมด ..

ประมานนั้นแหละ

godome · 2006-09-28 16:28:38

ผิดเฟ้ย เพราะมันไม่มีตังต่างหากเล่า -*-

Sovo · 2006-09-28 17:42:16

เดี๋ยวจะไปรวมรวมเรื่องการใช้ ล่ะ-ละ หล่ะ-หละ มาให้วันหลัง พวกนี้มีคนใช้ผิดกันเยอะ ข้างบนนี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

Ld_sHiNji · 2006-09-28 18:19:55

godome wrote:

ผิดเฟ้ย เพราะมันไม่มีตังต่างหากเล่า -*-

ไม่ GET คับท่านผู้ชม ??

#101 2006-09-24 18:11:34

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#102 2006-09-25 13:30:08

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#103 2006-09-25 19:36:08

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#104 2006-09-25 19:38:00

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#105 2006-09-25 21:07:40

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#106 2006-09-25 21:34:21

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#107 2006-09-25 22:18:10

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#108 2006-09-26 13:04:22

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#109 2006-09-26 13:50:21

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#110 2006-09-26 14:55:26

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#111 2006-09-26 15:08:28

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#112 2006-09-26 15:36:54

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#113 2006-09-26 16:10:50

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#114 2006-09-27 12:11:07

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#115 2006-09-27 22:27:13

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#116 2006-09-27 22:38:19

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#117 2006-09-28 12:20:29

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#118 2006-09-28 12:22:40

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#119 2006-09-28 12:45:23

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#120 2006-09-28 13:03:24

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#121 2006-09-28 13:39:37

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#122 2006-09-28 14:33:43

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#123 2006-09-28 16:28:38

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#124 2006-09-28 17:42:16

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

#125 2006-09-28 18:19:55

Re: -=ฟิคเรื่องสั้น เรื่องยาว มาโพสดู=-

Board footer