You are not logged in.
ข้าพเจ้าเขียนเรื่องนี้ขึ้นเพียงเพื่อขับไล่ความเงียบเหงาเท่านั้น
ตัวละครแต่ละตัวล้วนมาจากจินตนาการ ไม่ได้อ้างอิงถึงบุคคลใดทั้งสิ้น
ซึ่งความจริงจะว่าไม่อ้างอิงก็ไม่ถูก ข้าพเจ้าอ้าง...แต่ไม่ได้อิง
ข้าพเจ้าจำไม่ได้ว่าเคยพบพานบุคคลเหล่านี้จากที่ใด
บุคคลเหล่านั้นอาจเพียงผ่านมาในความฝันวันวานของข้าพเจ้าก็เป็นได้
.....................................
ตอนที่หนึ่ง ความหลังครั้งเก่า
น้อยคนนักจะรู้ว่าเขาเป็นใคร
เขามิใช่ไม่มีชื่อ
แต่คนมักไม่เรียกชื่อของเขา
คนมักเรียกเขาว่า "กงซุนบ๊ำ"
ชาวยุทธจักรบางคนให้ฉายาเขาว่า "มัจจุราชเหยี่ยวเงิน"
ฐานะของเขาในสำนักจะว่าสูงก็ไม่สูง จะว่าต่ำต้อยก็ไม่ต่ำต้อย
เขารั้งตำแหน่งประมุขตึกดูดาว แห่งสำนักกุหลาบหลากสีสัน
เนื่องเพราะตึกดูดาวแห่งสำนักที่เขาสังกัดหลงเหลือเขาเพียงผู้เดียว
เขาจึงจำต้องรั้งตำแหน่งนี้ไว้รอผู้สืบทอด
(มีต่อๆ)
Last edited by My father's name Nongsak (2008-05-02 19:11:01)
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
เขาไม่ทราบว่าตัวเองไฉนเรียกว่ากงซุนบ๊ำ
เขาไม่ทราบว่าตัวเองรออะไรอยู่
เขาไม่ทราบว่าใครจะมารับตำแหน่งอันสูงส่งต่อจากเขา
เขาเพียงทราบว่าเขาไม่ใช่กงซุนบ๊ำ
มีอยู่ครั้งหนึ่งอากาศร้อนอบอ้าว
เขาจึงคิดไปอาบน้ำ
น้ำเย็นฉ่ำลูบไล้เรือนร่างของเขาทำให้เขาสบายเป็นที่สุด
เขาเคยตะโกนดังๆอย่างบ้าคลั่งในห้องน้ำ
"ตูไม่ใช่กงซุนบ๊ำ ทำไมชาวยุทธจักรถึงเรียกตูว่ากงซุนบ๊ำ"
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
เขาจำไม่ได้ว่าเขามีศิษย์กี่คน
ศิษย์ของสำนักกุหลาบหลากสีสันทุกคนล้วนต้องฝึกวิชากับเขา
เขามักคิดเอาเองว่าศิษย์ที่นั่งอยู่แถวหลังในเวลาที่เขาถ่ายทอดเคล็ดวิชามักเป็นคนมีปัญหา
เขาดูไม่ภูมิใจกับตำแหน่งของเขา
ศิษย์คนหนึ่งของเขาคล้ายทราบว่าเขาพึงตาต้องใจตำแหน่งประมุขหมู่ตึกธรรมชาติวิทยา
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
รู้เลยว่าท่านกงซุนบ๊ำเป็นผู้ใด
ว่าแต่ใครจะมารับตำแหน่งต่อล่ะนั่น ข้าอยากรู้นัก = o =
*She's Miyacatz :: ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ หัวใจก็ยังคงเหมือนวันเก่าๆ ที่เคยอยู่เสมอ XD
สถานะ :: ❤ หนุ่มแว่นค่ะ.....
Offline
ท่านกงซุนบ๊ำ ข้าเคยฝึกวิชากับท่านผู้นี้แล้ว...!!
ป.ล.กระทู้ฮาแห่งปี บอร์ดเงียบ ปั๊มนิดหน่อยอภัย
Offline
มีอยู่ครั้งหนึ่ง "สุ กี้ แห้ง" ฉายาปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ รองประมุขตึกธรรมชาติวิทยาไม่สบาย
เขาจึงรับอาสาดูแลศิษย์ของนางให้ชั่วคราว
วิชาที่เขาถ่ายทอดให้นั้นไม่ใช่เป็นยอดวิชามหาเวทย์ดูดดาวของตึกดูดาว
แต่ก็มิใช่ยอดวิชาของตึกธรรมชาติวิทยา
เขาเพียงถ่ายทอดเบื้องหลังครั้งเก่าในชีวิตของเขาให้ศิษย์ฟัง
ศิษย์คนหนึ่งว่าเขาไม่สมหวังในชีวิต
ศิษย์คนหนึ่งว่าวิทยายุทธเขาไม่สูงล้ำจึงอบรมศิษย์ทั้งหลายไม่ได้
ศิษย์คนหนึ่งมักถูกเขาใช้สายตาคมกล้าประดุจเหยี่ยวจ้องมอง
แต่ศิษย์ทุกคนล้วนไม่ทราบความเป็นมาของท่าน กงซุนบ๊ำ !
*รับทราบครับ เดี๋ยว edit เอาก็ได้
Last edited by My father's name Nongsak (2008-05-02 19:13:22)
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
ความจริง3repแรก editเอาก็ได้นะ =A=
ฮาได้อีก ... เอามาให้ครบสำนักเลยสิ
Offline
มีเพียงตัวเขาเองที่ทราบ..........
วีรบุรุษผู้หนึ่งยินยอมแบกรับความเจ็บช้ำไว้คนเดียว ไม่เอ่ยปากขอความเห็นใจจากใคร
กงซุนบ๊ำคล้ายบุคคลประเภทนั้น !
อดีตอันปวดร้าวประดังเข้ามาในห้วงความคิดของเขา
นั่นเป็นเพียงค่ำคืนที่มืดมิดคืนหนึ่งกลางเดือนสี่อันอบอ้าว
บุรุษหนุ่มผู้หนึ่งพกพามือเปล่าเพียงคู่หนึ่งเดินทางในยามราตรี
แสงจันทร์ที่เรืองรองถูกเมฆทะมึนบดบังจนแทบมองไม่เห็นทางเดิน
เขาเพียงอาศัยตาที่คมวาวประดุจเหยี่ยวคู่หนึ่ง กับเท้าที่ว่องไวคู่หนึ่งก้าวย่างเข้าสู่ที่แห่งหนึ่ง
.................
ค่ำคืนอันมืดมิด หากแต่สถานที่แห่งนี้สว่างไสวดุจกลางวัน
ฝีเท้าของเขาหยุดลงแล้ว
เมื่อครู่เดินเหินรวดเร็วคล่องแคล่ว ตอนนี้เขากลับหยุดยืนอยู่กับที่ราวกับถูกตอกตรึงเอาไว้
เนื่องเพราะเขาเห็นบุคคลผู้หนึ่ง !
บุคคลผู้นี้ก็เป็นบุรุษ
แสงไฟจากคบเพลิงทั้งสี่ทิศทำให้เห็นบุรุษผู้นี้ชัดตา
เขารูปร่างผอมบางผมสั้น ไม่สูงโปร่งเหมือนกงซุนบ๊ำ
มือซ้ายของเขาถือไม้รวกที่ทำจากไม้ไผ่
มือขวาประดับประดาด้วยธรรมรงค์หลากสี ชมดูจนละลานตา
กงซุนบ๊ำยิ้มแล้วเอ่ยเบาๆ
"เทพพยากรณ์ ?"
บุรุษผู้มาก็กล่าวเบาๆ
"มัจจุราชเหยี่ยวเงิน ?"
.................
กงซุนบ๊ำรับคำ กล่าวต่อไปว่า
"เทพพยากรณ์ เดวิด ชาร์ นับถือมานาน"
เดวิด ชาร์แค่นเสียงดังเฮอะ กล่าวว่า
"ค่ำคืนนี้ผู้มีชีวิตรอดมีเพียงคนเดียว เตรียมรับมือ"
กงซุนบ๊ำยังคงอยู่นิ่ง ใช้เคล็ดสงบสยบความเคลื่อนไหว
เดวิด ชาร์ พลันลงมือแล้ว !
ไม้ไผ่สีเหลือง (ซึ่งตอนนั้นยังเขียว) จี้ออกดุจสายฟ้าเข้าไปที่จุดสำคัญทั่วร่างกงซุนบ๊ำ
กงซุนบ๊ำคล้ายมองไม่เห็นอันใด พลิกฝ่ามือคราหนึ่ง ตะปบไม้ไผ่เอาไว้ในมืออย่างแม่นยำ
เดวิด ชาร์ กล่าวว่า
"กรงเล็บพญาเหยี่ยวอันยอดเยี่ยม"
จบคำรั้งไม้ไผ่กลับคืน มิคาดไม้ไผ่ในมือคล้ายงอกรากติดอยู่กับฝ่ามือกงซุนบ๊ำ
กงซุนบ๊ำเพียงยิ้มอย่างเฉื่อยชา
เดวิด ชาร์ กลับยิ้มไม่ออกแล้ว !
.................
พริบตานั้นมืออีกข้างหนึ่งของกงซุนบ๊ำตะปบมาถึงทรวงอกเดวิด ชาร์ ดุจประกายไฟ
ประกายสีเงินแลบแปลบปลาบ เดวิด ชาร์ หน้าถอดสีอุทานว่า
"เล็บเหยี่ยวกระชากวิญญาณ !"
เห็นกรงเล็บของกงซุนบ๊ำใกล้ตะปบเข้าไปในทรวงอก
เดวิด ชาร์พลันหายไป !
กงซุนบ๊ำงงงันวูบ เห็นในมือของตนหลงเหลือเพียงไม้ไผ่อันหนึ่ง
ไม้ไผ่ยังอยู่ คนเล่า ?
เสียงทึบๆๆ พลันดังขึ้นที่ด้านหลังกงซุนบ๊ำ
ที่แท้ขณะจะถูกตะปบคว้า เดวิด ชาร์พลันปล่อยไม้ไผ่คู่มือ
ใช้วิชาตัวเบา เหยียบเมฆาย่างหมู่หมอก พลิกตัวไปอยู่ข้างหลังกงซุนบ๊ำ
สิ้นเสียงทึบๆๆ กงซุนบ๊ำก็แน่วนิ่งไม่เคลื่อนไหว
ที่แท้ถูกเดวิด ชาร์ สกัดจุดไว้เรียบร้อยแล้ว
*เดี๋ยวค่อยมาต่อใหม่
Last edited by My father's name Nongsak (2008-05-02 19:17:02)
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
กงซุนบ้ำหนีทหารมาเป็นจอมยุทธนี่เอง
ฮาาาาาาา อ่ะ ต่อเร็วๆๆๆ
โลกของใคร โลกของมัน Tangmae's เอ็กตีน
ตัดให้ขาดเลยฉับๆ ตัดให้ขาดเลยฉับๆ อย่ามัวเสียดาย ร้องไห้อยู่เลย
SKN ,#28 Generation
Offline
...........
ทำไม รุ้สึก
เรื่องนี้
มัน
เคย
ผ่าน
เข้า
มา
ใน
ชีวิต
ฮ่ะ
Offline
เขารูปร่างผอมบางผมสั้น ไม่สูงโปร่งเหมือนกงซุนบ๊ำ
มือซ้ายของเขาถือไม้รวกที่ทำจากไม้ไผ่
มือขวาประดับประดาด้วยธรรมรงค์หลากสี ชมดูจนละลานตา
55555555+
โพสต์ไม่จบ เ้จ้าของกระทู้โดนแบน
Offline
เดี๋ยวค่อยมาต่อใหม่ขอรับ
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
Offline
เข้ามาฮาได้อีก:lol::D:lol::D:lol:
Offline
จะอ่านต่อ อ๊ากกกก >o<
อันตัวข้าเคยมีทั้งท่านซงกุนฯ และแม่นางสุกี้เป็นที่ปรึกษาของข้ามาแล้ว
เมื่อสองปีก่อนนะ หุหุ
*She's Miyacatz :: ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ หัวใจก็ยังคงเหมือนวันเก่าๆ ที่เคยอยู่เสมอ XD
สถานะ :: ❤ หนุ่มแว่นค่ะ.....
Offline
เดวิด ชาร์ไม่พูดอะไรยืดยาว เพียงกล่าวว่า
"มอบมา"
กงซุนบ๊ำสีหน้าคล้ายเคลือบแคลงสงสัย กล่าวว่า
"มอบอะไร ?"
"ประกาศิตเหยี่ยวพญายม มอบมาแล้วจะละเว้นชีวิต"
กงซุนบ๊ำหัวร่อฮาๆๆๆ กล่าวว่า
"ประกาศิตเหยี่ยวพญายมอันใด ไฉนข้าไม่เคยได้ยินมา"
เดวิด ชาร์ยิ้มเล็กน้อยกล่าวว่า
"ปากแข็งนัก ใส่ไข่ไม่ใส่ไข่"
กงซุนบ๊ำพลั้งปากออกไป
"ใส่ไข่"
เพล๊ยะ ! ไม้ไผ่ในมือเดวิด ชาร์สะบัดวูบวาบฟาดมายังตูดของกงซุนบ๊ำ
กงซุนบ๊ำร้องซีดซาด ตะคอกไปว่า
"ตูบอกใส่ไข่ ไหงสูใส่มาเต็มตูด"
เดวิด ชาร์ไม่กล่าวอะไร เพียงพูดว่า
"มอบมา"
กงซุนบ๊ำคล้ายหวาดกลัวต่อไม้ไผ่ของเดวิด ชาร์บ้างแล้ว กล่าวว่า
"เจ้าคล้ายจุดให้ข้าก่อน ข้าจะหยิบให้"
"เจ้าแค่บอกมาว่าซ่อนไว้ที่ไหน ข้าหยิบฉวยเองได้"
กงซุนบ๊ำหน้าแดงเปล่งปลั่งปานดรุณีน้อยแรกรัก เอ่ยขึ้นเบาๆ
"อยู่ตรงที่ที่ท่านฟาดไม้ไผ่มาเมื่อครู่"
เดวิด ชาร์ไม่รีรอ ไม้ไผ่ในมือกรีดไปที่กางเกงของกงซุนบ๊ำทันที
ขณะที่กางเกงของกงซุนบ๊ำจะถูกไม้ไผ่กรีดขาดก็ได้ยินเสียงดังมา
"ช้าก่อน"
ซุ่มเสียงเบาหวิวคล้ายปุยเมฆ ชวนให้ผู้คนเคลิบเคลิ้มงมงาย
เดวิด ชาร์เหลียวหน้าไปมองกลับเหม่อมองจนซึมเซา
ดรุณีที่เบื้องหน้าคล้ายธิดาเทพจากสวรรค์ จุติมายังโลกมนุษย์
ขณะนั้นจิตใจของเดวิด ชาร์ล่องลอยไปไกลแล้ว
ดรุณีชุดขาวพลันฟาดฝ่ามือถูกชายโครงเดวิด ชาร์
เดวิด ชาร์เห็นรอยฝ่ามือสีขาวบนชายโครงตนเองก็ขวัญหนีดีฝ่อ อุทานว่า
"นวลนางจันทร์เสี้ยว !"
ไม่ทันพูดจบก็หลบหนีไปไกลแล้ว
.................
กงซุนบ๊ำเพราะถูกสกัดจุดไว้ไม่สามารถเห็นเหตุการณ์
จมูกเพียงสูดได้กลิ่นหอมโรยรินมาแต่ไกล
กลิ่นหอมใกล้เข้ามาทุกขณะ หยุดอยู่เบื้องหลังกงซุนบ๊ำแค่เอื้อม
ลมโชยพัดพลิ้ว กงซุนบ๊ำรู้สึกว่ารอบข้างคล้ายมิใช่โลกมนุษย์
หากแต่เป็นสรวงสวรรค์
"ท่านปลอดภัยแล้ว"
ซุ่มเสียงแผ่วเบายิ่ง กลิ่นกายหอมหวนยิ่ง
กงซุนบ๊ำรู้สึกจุดเส้นที่ถูกสยบถูกตบคลายแล้ว
เขาเหลียวหน้ากลับไป กล่าวว่า
"ขอบคุณ ท่านที......"
เห็นเบื้องหน้ามีแต่คบไฟ หามีคนอยู่ไม่
กงซุนบ๊ำเหม่อมองจนซึมเซาเพียงรำพึงเบาๆ
"นวลนางจันทร์เสี้ยว นวลนางจันทร์เสี้ยว.."
นี่คือเหตุผลที่เขาเข้าสู่สำนักกุหลาบหลากสีสัน
เขาเพียงหวังว่าสามารถพบกับนางในฝันของเขา
ดังนั้นเขาจึงรอ....รอจนกระทั่งทุกวันนี้
จบตอน ความหลังครั้งเก่า
Last edited by My father's name Nongsak (2008-05-02 17:36:11)
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
Offline
เดี๋ยวมาอ่านพรุ่งนี้ละกัน
ลงต่อไปนะไอ้น้องง >w< พี่ช๊อบชอบ 55+
*She's Miyacatz :: ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ หัวใจก็ยังคงเหมือนวันเก่าๆ ที่เคยอยู่เสมอ XD
สถานะ :: ❤ หนุ่มแว่นค่ะ.....
Offline
Offline
เฮ้ย จบตอนซะงั้นน่ะ ,,
ต่อตอนใหม่ ให้ไว ๆ ,, เอิ๊ก ๆ ,,
http://disaccharide.hi5.com
Offline
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบเว้ยยยยย
ต่อเร็วๆๆๆ!!!!
ปล. ถ้าคนมาเจอนี่ตัวใครตัวมันนะคะ
โลกของใคร โลกของมัน Tangmae's เอ็กตีน
ตัดให้ขาดเลยฉับๆ ตัดให้ขาดเลยฉับๆ อย่ามัวเสียดาย ร้องไห้อยู่เลย
SKN ,#28 Generation
Offline
เห้ย ...... (ขอละชื่อไว้ ) ไม่เย็บเล่นส่งสำนักพิมพ์เลยละ ว่ะ ? 555+
Offline
เดี๋ยวไว้ท่านกงซุนบ๊ำปลดแอกแล้วจะส่งให้ท่านพิจารณาดู
555+
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
55555555555
ฮาาา ว่างมากไหมนี่
อ่านหลังๆเริ่มฮา
เย็บเล่มขายทั่ว รร รวยแน่ 55
Offline
พิมพ์ขายในงานสวนนนท์ปริทรรศน์ดิ
ขายดีแน่ๆ ^^"
(ตัวใครตัวมันล่ะเด้ออออ)
*She's Miyacatz :: ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ หัวใจก็ยังคงเหมือนวันเก่าๆ ที่เคยอยู่เสมอ XD
สถานะ :: ❤ หนุ่มแว่นค่ะ.....
Offline