You are not logged in.
Pages: 1
ความลับในทฤษฎีสัมพันธภาพ
เขาและเธอรู้จักกันตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย
เธอมาจากครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะ
เป็นดาวคณะ และสวยเป็นอันดับต้นๆของมหาลัย เป็นที่รู้จักและอยากรู้จักของหนุ่มๆ
เขามาจากครอบครัวชนชั้นกลาง เป็นคนเงียบๆและเรียบๆที่พบเจอได้ทั่วๆไป
เขาและเธอดูเหมือนว่าสนิทกันได้แค่เพราะอยู่คณะเดียวกันในมหาวิทยาลัย
และเป็นเพื่อนเก่าจากโรงเรียนเดียวกัน
เขามักวนเวียนอยู่ใกล้ๆเธอ กลุ่มทำรายงาน ออกค่าย กิจกรรม กีฬา
เธอออกหน้าแทนเขาเสมอเมื่อมีใคร ตำหนิ หรือวิจารณ์เขา
......... ซึ่งบางครั้งแม้แต่เธอเอง ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมต้องเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเขาอย่างนั้น
ส่วนเขา ด้วยความที่เป็นเพื่อนเก่า ใครจึงมักมองว่าเขาเป็น ม้าใช้ที่ไว้วางใจได้ ของเธอ
.......... ซึ่งดูเหมือนเขาก็ยินดีที่จะเป็นอย่างนั้น
เขาชอบอ่านหนังสือ
เขามีหนังสือเล่มหนึ่งที่มักพกไว้ในกระเป๋าสะพายนำติดตัวไปทุกที่
ปกหนังสือเล่มนั้นเป็นรูปไอน์สไตล์ และมีชื่อหนังสือว่า............ "ความลับในทฤษฎีสัมพันธภาพ"
เธอมักพบเขานั่งง่วนจดข้อความลงในหนังสือเล่มนั้น บนม้านั่งสีเขียวอ่อนใต้ต้นสนในสวนใกล้มหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นที่นัดหมายประจำของเพื่อนๆในกลุ่ม
" มีอะไรสนุกหรอ เห็นเธอชอบอ่านจังหนังสือเล่มนี้ ยืมอ่านมั่งสิ "......เธอเคยถามเขา
......" ไม่ใช่อย่างที่เธอชอบหรอก มีแต่เรื่องเพ้อฝัน บ้าบอ ไม่น่าสนใจ..........
เอ่อ ดูหนังเรื่องนั้นหรือยัง......... " เขาตอบเธอและเปลี่ยนเรื่องคุย
ช่วงปีสี่
เธอเข้าฝึกงานที่บริษัทโฆษณาที่มีชื่อแห่งหนึ่ง เพื่อนๆในกลุ่มต่างแซวกันว่า......
"พี่เบนซ์" เจ้าของบริษัทหนุ่มหล่อให้ความสนใจเธอเป็นพิเศษ คอยดูแล ไปรับไปส่งจนผิดสังเกตุ
เพื่อนๆทุกคนเชียร์และสนับสนุนเป็นเสียงเดียวกันว่า เหมาะกันเหมือนกิ่งทองใบหยก
พี่เบนซ์พาเธอและเพื่อนๆในกลุ่มซึ่งรวมทั้งเขาไปเที่ยวสังสรรค์ บ่อยๆ
"เธอว่าพี่เขาเป็นไงบ้าง"......ครั้งหนึ่งเธอเคยถามเขา
......... "เท่าที่เห็นเค้าก็ดีกับเธอมากๆนะ ....แต่เราคงไม่รู้จักเค้าเท่าเธอหรอก
เธอน่าจะรู้ดีอยู่แล้ว ถามเราทำไม"
" ดูสิ ถามแค่นี้ต้องหงุดหงิดดั่ว .....หึงเราหรอ" ..........เธอเย้า
......... "ไม่มีวันซะหล่ะ " .......เขาหัวเราะออกมา ยื่นมือไปยีผมเธอเบาๆด้วยความสนิทสนม
"เมื่อวานพี่เค้าถามว่า เราคิดยังไงกับเค้า เรางงไปหมดเลย ได้แต่อ้ำอึ้งๆ......ไม่รู้จะพูดยังไงดี " เธอถามเขาอย่างเอาจริงเอาจัง
"ถามหัวใจเธอเอง......อย่าถามเราเลย" เขาฝืนยิ้มตอบเธอ ทั้งที่รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ
หลังเรียนจบ
เมื่อเข้าสู่ชีวิตการทำงาน สถานภาพที่แตกต่างของเขาและเธอก็ยิ่งเห็นได้ชัด
เธอเข้าทำงานในบริษัทระดับประเทศของครอบครัว
เขาเป็นฟรีแล้นซ์ในบริษัทเล็กๆของรุ่นพี่ และใช้เวลาว่างแปลนิยายเสนอสำนักพิมพ์
เธอยังคงติดต่อมาบ่อยๆและ คอยถามไถ่ หยิบยื่นความช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ
แต่เขานึกเสมอว่าเธอคิดกับเขาแค่เพื่อน เขาบอกตัวเองว่าควรต้องออกห่างจากเธอ
ก่อนที่เขาต้องเจ็บปวดไปมากกว่านี้ .....
เขาพยายามหลบหน้าเธอ......
ก่อนวันวาเลนไทน์ ปีนั้น.......
เธอโทรมาบอกว่าเพื่อนในกลุ่มนัดเจอกัน และย้ำว่าเขาต้องมาให้ได้ คาดคั้นจนเขาต้องรับปาก
เย็นนั้นระหว่างการทานอาหารและสนทนา เธอปลีกตัวไปรับโทรศัพท์
"พี่เบนซ์โทรมาแหงๆ ...." เพื่อนสาวตุ้ยนุ้ยคนหนึ่งพูดขึ้น
------"แกรู้ได้ไง มีตั้งหลายคนที่ตามจีบมันอยู่" เพือนผู้ชายอีกคนแย้ง .....เขาฟังแล้วรู้สึกแปลบๆ
"แหมแกนี่....ก็ดูมันดิหน้าบานแล้วก็รีบร้อนออกไปรับโทรศัพท์ซะขนาดนั้น"
.........."อิจฉาอ่ะดิแก" เพื่อนสาวอีกคนพูดขึ้น
"ก็แหงละสิ ทีกับเพื่อนๆมันไม่ส่งข่าวคราวเลย โทรไปก็ไม่ค่อยรับ ....
.แถมได้ข่าวว่าพี่เบนซ์ ขอมันแต่งงาน แต่มันยังลังเล.....เป็นชั้นหน่อยไม่ได้........"
เพื่อนตุ้ยนุ้ยคนเดิมเสริม .......เขารู้สึกแปลบๆ ยิ่งกว่าเดิม
......... " ทำไม ...แกจะทำไม"
"เป็นชั้นนะ ตกลงตั้งแต่เค้าพูดยังไม่จบซีวะแก หล่อเริ่ดรวยซะขนาดนั้น" ทุกคนหัวเราะกันครืน
"นี่แก นินทาอะไรชั้น ได้ยินนะ" .....เธอเดินกลับเข้ามาพร้อมพูดขึ้น
"นินทา แกสิยะหล่อน เล่นตัวเข้าไปเถอะ เค้าไปรักคนอื่นแล้วจะเสียใจ" เพื่อนสาวตุ้ยนุ้ยตอบ
"ก็ช่างเค้าซี ยังไงชั้นก็ยังมีพวกแก" ........เธอพูดยิ้มๆ มองมาที่เขาแว่บนึง
เขายิ้มให้เธอ ด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
"พรุ่งนี้ วาเลนไทน์ แกไปใคร" เพื่อนตุ้ยนุ้ยถามขึ้น
"ไปกับคนที่ชั้นรักน่ะสิ " .......เธอตอบ
"ใช่พี่นิค รึป่าว"
"ไม่บอกๆๆ" ......เธอทำท่าจุ๊ปาก เขามองท่าทางที่แสนน่ารักของเธอ ด้วยหัวใจที่แทบแตกสลาย
ก่อนกลับคืนนั้น
เธอดึงซองสีชมพูรูปหัวใจแจกจ่ายทุกคน บอกว่าเนื่องในวันวาเลนไทน์
เพื่อนๆ หลายคนสังเกตและทักว่า ทำไมเขาได้ซองที่มีสีชมพูเข้มกว่าคนอื่น จนเห็นได้ชัด
เธอบอกว่าเพราะเขาพิเศษกว่าคนอื่น
"แหง ละสิก็แกรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม...." เพื่อนสาวตุ้ยนุ้ยพูดขึ้น
"มีส่วนถูก...." เธอตอบและยิ้ม แล้วยื่นซองนั้นให้เขา
เขาเอ่ยปากขอบคุณ เปิดกระเป๋าสะพายสอดไว้ในหนังสือเล่มนั้น
ทุกคนทยอยแยกย้ายกันกลับ
"ขับรถดีๆนะ"เขาบอกเธอ
"แล้วเจอกันนะคะ" เธอยิ้มและตอบเขา
ฝนโปรยลงมาขณะที่เขาก้าวขึ้นรถเมล์
มีผู้โดยสารอยู่ไม่กี่คน
ฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ สาดซัดใส่กระจก
เขาหยิบหนังสือเล่มนั้น เปิดและหยิบซองใบนั้นออกมา...... นั่งมองอยู่ครู่หนึ่ง
นึกไปถึงเรื่องราวของวันเก่า รวมไปถึงเรื่องราวที่ได้ยินในวันนี้ ......แล้วถอนหายใจยาวๆ
เขาสอดซองสีชมพูเข้มใบนั้นไว้ที่ตรงซอกพลาสติกหุ้มปกหลังด้านใน โดยไม่ได้เปิดอ่าน
เขาพลิกหนังสือไปที่หน้าท้ายๆ เขียนข้อความลงไปอยู่พักใหญ่
ก่อนจะพับหนังสือแล้วนั่งมองเหม่อออกไปยังสายฝนนอกหน้าต่าง........................
"ลาดพร้าว หกสิบสี่ เตรียมลงนะครับ" เสียงกระเป๋ารถตะโกนบอก พาเขาออกจากภวังค์
เขามองหนังสือเล่มนั้นในมือ ถอนใจอีกครั้ง
ก่อนวางมันทิ้งไว้บนที่นั่ง และก้าวเท้า เดินลงไปจากรถ
เขาคิดว่ามันดีที่สุดแล้วกับตัวเขาเอง
เขาเดินไปโดยไม่หันกลับมามอง........รถเมล์ออกวิ่งช้าๆค่อยๆลับหายไปในสายฝน
ในวันวาเลนไทน์ปีนั้น
เธอโทรมาหาเขาสามครั้งช่วงเที่ยง บ่ายและเย็น เขาไม่รับโทรศัพท์
เธอเงียบหายไปหลายวัน ก่อนจะส่งข้อความถึงเขาว่า ......
" เกลียดเราเหรอ ......ถ้าเราทำอะไรผิดไปเราขอโทษ "
เขาคิดคำตอบอยู่นาน แต่ไม่ได้ตอบกลับไป
เขาตัดสินใจย้ายห้องพัก เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ และตัดการติดต่อกับทุกคนที่จะนำไปสู่เธอได้
เขาและเธอ.........ไม่ได้พบกันอีกเลยตั้งแต่นั้น
หลายปีต่อมา
เขากลับมาทำไร่ที่ต่างจังหวัด
และได้รู้ข่าวการแต่งงานของเธอกับลูกชายเจ้าของบริษัทสื่อสารยักษ์ใหญ่
เพราะเป็นข่าวใหญ่โตในหนังสือพิมพ์
..........................................................................................................................................
ณ.ซอกหนึ่งบนชั้นหนังสือ ในร้านหนังสือเก่าร้านนึงแถวจตุจักร
ถ้าคุณลองมองหาให้ดีๆจะพบหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง
หนังสือเล่มนั้นชื่อว่า ..... "ความลับในทฤษฏีสัมพันธภาพ"
ถ้าลองเปิดอ่าน
คุณจะพบแต่เรื่องราวของชายหนุ่มที่เขียนถึงหญิงสาวที่เขารัก
ความรู้สึก ความทรงจำ เหตุการณ์ ความประทับใจ ที่เขามีต่อเธอ ในช่วงเวลาหลายปี
จนถึงความปวดร้าวและ ความเจ็บปวด ในสิ่งที่เขาตัดสินใจทำ ในช่วงท้ายๆของหนังสือ
และถ้าคุณเปิดไปที่ปกหลังด้านใน จะพบการ์ดอยู่ในซองรูปหัวใจสีชมพู ที่ยังไม่เคยถูกเปิดอ่าน
ถ้าแกะอ่านดู คุณจะพบว่าเป็นการ์ดวันวาเลนไทน์ที่หญิงสาวคนหนึ่งเขียนถึงผู้ชายคนหนึ่ง........มีข้อความว่า
เรามีความรู้สึกและเรื่องมากมาย ที่ยังไม่เคยได้บอกให้เธอรู้
พรุ่งนี้เช้า เราจะรอที่ม้านั่งที่เดิมนะ.......เพื่อจะบอกเธอว่า
.............รักเธอนะ
รักเธอตลอดมา
และจะรักเธอตลอดไป
..................
Credit ทาเคชิ ไฮเวย์
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
แหม~ มันช่างโง่ได้โล่เลยจริงๆ
บร๊ะเจ้า >o<~
*She's Miyacatz :: ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ หัวใจก็ยังคงเหมือนวันเก่าๆ ที่เคยอยู่เสมอ XD
สถานะ :: ❤ หนุ่มแว่นค่ะ.....
Offline
แม่งโง่ไง
5555
Offline
ซะอย่างงั้นอะนายยย - -*
yocrab.exteen.com
facebook.com/yocrab
Offline
เพิ่งมาอ่านต่อจนจบ
โง่ หาอะไรมาเปรียบไม่ถูกไปเลย
Offline
เห้อ -*- อ่านแล้วขัดใจ
Offline
Pages: 1