You are not logged in.
บุ้นเล่อรู้สึกว่าเสียงของม่อย้งแหบมิใคร่ถูกต้อง
ในกระแสเสียงที่แหบแห้งแฝงไว้ด้วยเสียงย่ำกลอง
หรือว่าเสียงกลองดังมาจากปากของม่อย้งแหบ
หรือว่าม่อย้งแหบที่เบื้องหน้าของเขาจะเป็น.............
ยามนั้นเขาพลันคิดถึงคนๆหนึ่ง
เขาคิดถึงอูไถ่ไล้
เจ้าสำนักรุ่นก่อนฉายามืออัสนีบาตอูไถ่ไล้ !
.....................................................
คืนก่อนที่อูไถ่ไล้จะเสียชีวิตคล้ายเคยพูดถึงเรื่องเสียงย่ำกลอง
"พักนี้เรามักได้ยินเสียงคนย่ำกลอง"
อูไถ่ไล้บอกกับบุ้นเล่อในห้องจิบสุรา
"ยามสามของทุกคืน ไม่ขาดไม่เกินเราจะได้ยิน"
บุ้นเล่อเพียงแต่อมยิ้ม เขาคิดว่าอูไถ่ไล้ชราแล้ว
หูของคนที่ชราแล้วอย่างไรย่อมมีปัญหาอยู่บ้าง
"นี่ก็จะยามสามแล้ว มาดูว่าคืนนี้ท่านจะได้ยินอีกหรือไม่"
............................................
ยามสาม
บุ้นเล่อยิ้มเยาะกล่าวว่า
"ยามสามล่วงเลยแล้ว ท่านได้ยินเสียงกลองหรือไม่ ?"
อูไถ่ไล้สั่นศีรษะ เขานึกแปลกใจอยู่บ้าง
บุ้นเล่อกล่าวต่อ
"หากท่านรู้สึกไม่คุ้นเคย เราจะไปหยิบกลองมาแล้ว"
อูไถ่ไล้หัวร่อฮาๆๆ
เสียงหัวร่อยังไม่สิ้นสุดอูไถ่ไล้กลับสำลักสุราในลำคอออกมา
ที่แท้เขาได้ยินเสียงกลองแล้ว !
..............................................................
จากนั้นจอกสุราในมือถูกบีบแตก
อูไถ่ไล้กระอักโลหิตออกมาคำหนึ่ง
บุ้นเล่อพลันล้วงดาวเย็นเจ็ดแฉกออกจากอกเสื้อซัดทะลุหลังคาห้องสุรา
คนบนหลังคาห้องถลันหลบรอด วิชาตัวเบาของมันย่อมไม่ต่ำทราม
บุ้นเล่อทะลวงออกทางหน้าต่างห้องดุจสายลมหอบหนึ่ง
เห็นเงาคนโลดแล่นข้ามหลังคาไปไกลแล้ว
บุ้นเล่อได้แต่ทอดถอนใจเดินกลับเข้าห้อง
วินาทีที่เขาเห็นสภาพภายในห้องหัวใจแทบหยุดเต้น
ภาพเบื้องหน้าของเขาเป็นปีศาจโลหิตตนหนึ่ง
ถ้ามิใช่เครื่องแบบเจ้าสำนักที่ใส่อยู่เขาอาจคิดว่าเป็นปีศาจโลหิตตนหนึ่ง
ชุดเจ้าสำนักของอูไถ่ไล้ถูกโลหิตชโลมจนแดงฉาน
ดวงตาเบิกค้างแทบถลนออกมา เส้นโลหิตปริแตกโลหิตหลั่งไหลออกจากสองตา
อูไถ่ไล้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายเหมือนจะบอกอะไรสักอย่าง
แต่เขาพูดได้แค่เจ็ดคำ
"ยอดวิชาคลื่นเสียงกร่อนใจ !"
Last edited by My father's name Nongsak (2008-05-15 13:02:51)
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
ว้าวว รออ่านต่อๆ ^^
เกิดอะไรขึ้นกันนะ
*She's Miyacatz :: ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ หัวใจก็ยังคงเหมือนวันเก่าๆ ที่เคยอยู่เสมอ XD
สถานะ :: ❤ หนุ่มแว่นค่ะ.....
Offline
Offline
อูไถ่ไล้ คือผู้ใดว่ะ ??
Offline
เรื่องราวกำลังเข้มข้น
มารออ่านต่อ >___<
♥ Girls' Generation
Offline
แม่งยาวได้ใจ
แถมดังอีกต่างหาก
Offline
อูไถ่ไล้ คือผู้ใดว่ะ ??
ก็เจ้าสำนักรุ่นก่อนไง อุ........
ลูกผู้ชายมีบ้างไม่พึงกระทำ บ้างพึงกระทำ
มีเรื่องบางประการทราบดีว่าทำไม่ได้ยังมิอาจไม่กระทำ
Offline
เล่นกันถึงรุ่นก่อนเลยรึ
แล้วไม่มีจอร์จมาแจมบ้างรึ
Offline
ยามนี้บุ้นเล่อรู้สึกตัวแล้ว
หัวใจของเขาเต้นไปพร้อมเสียงกลอง
เขาพลันฟาดมือยังทรวงอกตนเอง
โลหิตฉีดพุ่งออกจากปากเข้าใส่ม่อย้งแหบ
เสียงกลองพลันสงบลง แต่สภาพเช่นนี้บุ้นเล่อยังมีทางรอดอีกหรือ ?
ม่อย้งแหบปรบมือกล่าวว่า
"ดูท่าเราประเมินท่านต่ำทรามไป เปรียบกับอูไถ่ไล้ท่านคล้ายเหนือล้ำกว่าขั้นหนึ่ง"
"นี่คงเป็นยอดวิชาคลื่นเสียงกร่อนใจกระมัง"
"มิผิด ท่านรู้ไหมเสียงเราทำไมจึงแหบแห้ง"
บุ้นเล่อสั่นศีรษะ ม่อย้งแหบกล่าวว่า
"เนื่องเพราะเราฝึกยอดวิชาคลื่นเสียงกร่อนใจ ผู้ที่ฝึกวิชานี้เสียงจะแหบแห้งขึ้นทุกวัน
หากสามารถฝึกถึงขั้นสุดยอดจะไม่สามารถเปล่งเสียงออกจากปากได้ แต่นั่นจึงน่ากลัว !"
บุ้นเล่อทราบว่าตนเองหากคิดมีชีวิตต่อไปต้องถ่วงเวลาให้นานที่สุดเพื่อรอคนมาช่วย
"ท่านฝึกถึงขั้นใดแล้ว"
"ไม่มากไม่น้อย เพียงถึงขั้นที่เจ็ดแค่นี้ก็เพียงพอที่จะสังหารท่านได้แล้ว"
"ท่านเป็นคนสังหารอูไถ่ไล้ ?"
"เป็นเราสังหารมันเอง ท่านทราบหรือไม่ทำไมเราจึงเปิดร้านค้าอยู่ที่นี่"
บุ้นเล่อสั่นศีรษะอีกครา
"เนื่องเพราะเรากำลังรอ รอวันที่สำนักของท่านเสื่อมโทรม เมื่อถึงวันนั้นเราจะได้ล้างแค้น"
"ล้างแค้น ?"
"ถูกต้อง เรื่องนี้กล่าวไปยืดยาวยิ่งท่านไม่จำเป็นต้องทราบ ท่านจะอย่างไรใกล้ตายอยู่แล้ว"
บุ้นเล่อพลันยิ้มออกมา
"กระนั้นหรือ"
จบคำดาวเย็นเจ็ดแฉกห้าเล่มพุ่งเข้าหาม่อย้งแหบดุจประกายไฟ !
..................................................
ม่อย้งแหบโบกมือวูบ
อาวุธลับห้าเล่มถูกดูดเข้าไปในแขนเสื้อของม่อย้งแหบ
"ท่านยังมีอาวุธลับใดซัดออกมาได้เต็มที่ คนที่จะตายเราย่อมเปิดโอกาสให้เสมอมา"
ยามนั้นประตูพลันเปิดออก ผู้มาผมสั้นร่างสันทัด ในมือถือไม้ไผ่ด้ามหนึ่ง
ผู้มาคือเดวิด ชาร์ !
เดวิด ชาร์ เดินเข้ามาเบื้องหน้าบุ้นเล่อ
"ชะตาฟ้ากำหนดไว้แล้ว คนที่ยังไม่สมควรตาย อย่างไรย่อมไม่ตาย"
ม่อย้งแหบยังคงรักษาความเยือกเย็นไว้กล่าวว่า
"มิผิด คนที่ยังไม่สมควรตาย อย่างไรย่อมไม่ตาย ดูท่าเราท่านไม่คล้ายคนที่สมควรตาย"
ม่อย้งแหบเพียงลำพังไม่แน่ว่าจะรับมือบุ้นเล่อและเดวิด ชาร์ได้
เดวิด ชาร์ก็ไม่มีความมั่นใจจะสังหารม่อย้งแหบได้
ความเงียบครอบงำชั่วขณะ ม่อย้งแหบจึงกล่าว
"อีกสิบห้าวันคืนที่จันทร์เต็มดวง คัดเลือกตัวแทนหนึ่งคนประลองกันตัวต่อตัวบนหลังคาโดม"
จบคำพลิ้วกายจากไป.........
จบตอน แหบแห้งแฝงเภทภัย
Last edited by My father's name Nongsak (2008-05-19 15:41:48)
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
กรรม ว่าแล้ว ... ทำไมสำนักนี้จึงต้องต่อโดม ให้ครอบคลุม พื้นที่ยิ่งขึ้น!!
ด้วยเหตุนี้นี่เอง 555+
Offline
ว่า แต่ เจ้าสำนักรุ่นนี้ ยังนั่งไทม์แมชชีนมาไม่ถึงเรอะ????
Offline
โผล่มาตอนหน้ามั้ง
ตอนสาม คู่อริใต้หล้า
เร็วๆนี้
ไม่ว่าผู้ใดล้วนมีคู่อริ มิอาจพิชิตไร้ผู้ต่อต้าน !
Offline
Offline
หุหุ นี่ใช่ไหม
ประโยชน์อีกอย่างของโดม = = เอิ้กกกก
*She's Miyacatz :: ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ หัวใจก็ยังคงเหมือนวันเก่าๆ ที่เคยอยู่เสมอ XD
สถานะ :: ❤ หนุ่มแว่นค่ะ.....
Offline
ฮาได้ทุกตอน:lol::lol::lol:
Offline
ทำเป็นการ์ตูนขายงานสวนนนท์ปริทรรศน์เลย (ถ้าไม่โดนแบนนะ)
Offline