You are not logged in.
โบ๊ตตัดสินใจกระทืบ(เจีย)ไม่ยั้ง
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
เนื้อตัวบวมกันทั้งคู่
สวนกุหลาบตราบนานผ่านเวลา
สวนกุหลาบศึกษาหาความรู้
สวนกุหลาบซาบซึ้งพระคุณครู
สวนกุหลาบคือผู้ที่รู้ดี
Offline
เลยไปโรงพยาบาลกรุงโฮจิมินณ์ (ไปซะไกล) ได้พบ....
จะอยู่ไหนหนใดให้รู้ค่า พระคุณที่ได้รับมาอย่าลืมได้
ถิ่นกุหลาบนนท์งามล้วนชวนยวนใจ หรือพระเกี้ยวอันยิ่งใหญ่บนอกเรา
สุวิชา โนภวังโหติมั่น ความรู้นั้นจงเชิดชูอย่าขลาดเขลา
กตัญญูกตเวทิตาเอา เป็นหลักเสายึดมั่นในแนวทาง
Offline
ชายหนุ่มผู้น่ารักคนนึง นอนอยู่ใกล้ๆกับเตียงโบ๊ต
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
ชื่อว่า จาสะเดษ
จะอยู่ไหนหนใดให้รู้ค่า พระคุณที่ได้รับมาอย่าลืมได้
ถิ่นกุหลาบนนท์งามล้วนชวนยวนใจ หรือพระเกี้ยวอันยิ่งใหญ่บนอกเรา
สุวิชา โนภวังโหติมั่น ความรู้นั้นจงเชิดชูอย่าขลาดเขลา
กตัญญูกตเวทิตาเอา เป็นหลักเสายึดมั่นในแนวทาง
Offline
ชื่อไรเนี๊ยะ น่าเกลียดจิงเลย
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
เนื่องจากมีคนบอกว่าน่าเกลียดเขาจึงเปลี่ยนชื่อเป็นต้าเชียน
จะอยู่ไหนหนใดให้รู้ค่า พระคุณที่ได้รับมาอย่าลืมได้
ถิ่นกุหลาบนนท์งามล้วนชวนยวนใจ หรือพระเกี้ยวอันยิ่งใหญ่บนอกเรา
สุวิชา โนภวังโหติมั่น ความรู้นั้นจงเชิดชูอย่าขลาดเขลา
กตัญญูกตเวทิตาเอา เป็นหลักเสายึดมั่นในแนวทาง
Offline
ไม่ใช่ เรื่องนี้ไม่พาดพิงถึงเรื่องจริงสิ ผิดหลักการแต่งนิยาย
จะอยู่ไหนหนใดให้รู้ค่า พระคุณที่ได้รับมาอย่าลืมได้
ถิ่นกุหลาบนนท์งามล้วนชวนยวนใจ หรือพระเกี้ยวอันยิ่งใหญ่บนอกเรา
สุวิชา โนภวังโหติมั่น ความรู้นั้นจงเชิดชูอย่าขลาดเขลา
กตัญญูกตเวทิตาเอา เป็นหลักเสายึดมั่นในแนวทาง
Offline
ช่ายๆ
อย่ามามั่วนะ
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
ปรากฎว่าเจียมอมยาเจษกะโบ๊ตและทั้งคู่รู้ความจริงเข้าเลยรุบตื้บเจียและจับแต่งงงานกะปรางจนจบพิธีโดยที่เจ้าตัวยอมรับเองทุกอย่าง
นกเพนกวินร้องด้วยความดีใจกับเจีย พอเวลาตีเที่ยงคืนปรางก็วิ่งหนีไป เหลือแต่ กกน. ตัวโปรดไว้ เจียจึงประกาศว่า ใครใส่ กกน. ตัวนี้พอดี
เราจะแต่งงานด้วย
Back Back to school Suannon~
ฝากพี่ๆน้องๆด้วยครับ http://my.dek-d.com/writer/story/view.php?id=331763 นิยายของผมครับ ขอบคุณครับ
Offline
อิอิ
ปรากฏว่า ด.ญ.อึ่งอางเห็นจึงเอามาใส่
โอว้ จอร์จ เธอใส่ได้พอดี มันน่าอัศจรรย์ใจมาก
เจียจึงต้องแต่งงานกับ ด.ญ. อึ่งอ่างทันที โดยมีเหล่า นกเพนกวิน
เหล่ นร.กด. โบ๊ต และเจษ ได้มาแสดงความยินดีด้วย
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
เจียดีใจมาก แล้วก็มีลูกด้วยกัน10คน แข็งแรงทุกคน จากนั้นนกเพนกวินก็ออกเดินทางกลับขั้วโลกเหนือแต่ย่านกเพนกวิน...
Back Back to school Suannon~
ฝากพี่ๆน้องๆด้วยครับ http://my.dek-d.com/writer/story/view.php?id=331763 นิยายของผมครับ ขอบคุณครับ
Offline
ระหว่างทาง......
2DT!!!
Offline
ได้สิ้นใจ ณ เวลานั้น...
น่าฉงฉารจังเยย
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
หลังจากย่านกเพนกวินตายทุกอย่างก็กลับมาเป้นไม่ปกติสุขกล่าวคือ โลกทั้งใบหมุนกลับด้าน
ทำให้ เจษกับโบ๊ตแต่งงานกันโดยสุจริตใจ
แล้วก็มีลูกด้วยกันชื่อว่า แดเนียล แรดขวิด
ต่อเลย
จะอยู่ไหนหนใดให้รู้ค่า พระคุณที่ได้รับมาอย่าลืมได้
ถิ่นกุหลาบนนท์งามล้วนชวนยวนใจ หรือพระเกี้ยวอันยิ่งใหญ่บนอกเรา
สุวิชา โนภวังโหติมั่น ความรู้นั้นจงเชิดชูอย่าขลาดเขลา
กตัญญูกตเวทิตาเอา เป็นหลักเสายึดมั่นในแนวทาง
Offline
เมื่อแรดขวิดโตขึ้น.....
2DT!!!
Offline
ก็ได้ฆ่า นายเจียทันที
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!แต่นายเจียได้แบ่งชีวิตออกเป้น2ส่วนคือสมองและหัวใจ จึงฆ่าไม่ตาย นายเจียจึงหลบหนีไปอยู่
รพ.ชลประทาน รักษาตัวกับนพ.เชษฐ์
จะอยู่ไหนหนใดให้รู้ค่า พระคุณที่ได้รับมาอย่าลืมได้
ถิ่นกุหลาบนนท์งามล้วนชวนยวนใจ หรือพระเกี้ยวอันยิ่งใหญ่บนอกเรา
สุวิชา โนภวังโหติมั่น ความรู้นั้นจงเชิดชูอย่าขลาดเขลา
กตัญญูกตเวทิตาเอา เป็นหลักเสายึดมั่นในแนวทาง
Offline
นพ.เชษฐ์บอกว่า ไม่มีทางที่เจียจรักษาให้หายขาดได้ นอจากจะต้องไปเอาหัวใจปรางมาทำยา
นายเจียจึงได้ทำการออกตามหา
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
.....
2DT!!!
Offline
แต่งต่อฉิ...............
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
เด๋วเราจาเอาไปให้ลูกของ น.พ.เชษฐ์ อ่าน.....ไอ้เจียตายยยย555+
Offline
ม่ายน้าพัด
อย่านะ
เพราะคนที่จะตายไม่ใช่เจีย
แต่ว่าเป็นเค้าน้า
ปลอบใจตัวเองต้องไม่อิจฉา (ฝืนใจบอกใจ) ว่าเราต้องไม่อิจฉา เพราะคนอย่างเรามันเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้คำปรึกษา แล้วก็จบกัน อยากบอกกับเธอให้เลิกกับเขา (แล้วมองกลับมา) มามีหัวใจให้ฉัน รู้ดีแก่ใจว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ง่ายอย่างนั้น เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็ยอม
Offline
เหอะๆๆๆ ตะ.. ตะแต่งต่อเถอะ
2DT!!!
Offline
*ต่อจากเรพ144
เจียคิดว่าถ้าจะให้คนอื่นมาสละอะไรให้สู้ตายไปดีกว่า "ลูกผู้ชายตายไม่เสียชาติเกิดโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ทันใดนั้นก็เกิดปรากฎการ์ณครั้งยิ่งใหญ่ขึ้น....
แต่งต่อหน่อยนะ
จะอยู่ไหนหนใดให้รู้ค่า พระคุณที่ได้รับมาอย่าลืมได้
ถิ่นกุหลาบนนท์งามล้วนชวนยวนใจ หรือพระเกี้ยวอันยิ่งใหญ่บนอกเรา
สุวิชา โนภวังโหติมั่น ความรู้นั้นจงเชิดชูอย่าขลาดเขลา
กตัญญูกตเวทิตาเอา เป็นหลักเสายึดมั่นในแนวทาง
Offline