You are not logged in.
อัดอั้นมากกกกค่ะพี่น้อง -*- ก็วันนี้ปวดฉี่ แต่อยุ่บนสแตนทั้งวันนนนนอ่ะ
เห๊ยยย คนละเรื่องงงง
อรัมภบทซักนิดนะคะ
คือเมื่อปีที่แล้วอ่ะ แมมอยู่สแตนกองโจรไง เลยไม่ได้แปรอักษร แล้วก็เสียยยดายยยมากกก
และแล้วปีนี้ก็ได้แปร ร้อนนนมากก ดำด๊ามมมดำ ดำไม่ฟื้น คนอื่นเค้าดำแล้วลอก แต่แมมนี่ตัวดูดแสง -*-
แต่จะบอกว่า ภูมิใจนะคะ สนุกด้วยล่ะ (ถ้าใจเราคิดให้มันสนุก มันก็หนุกอ่ะ มัวแต่คิดกันว่าน่าเบื่อ ร้อน ไม่ไหวแล้วว จะเปนลม บลาๆ)
ที่บอกว่าอัดอั้นตันใจอ่ะ คือแมมนั่งข้างน้องม.1 (บางคน)
แล้วแบบ โอ๊ยยยย น้องจ๋า ขึ้นมานั่งตากแดดดเล่นหรือจ๊ะเพลงก็ไม่ร้อง
บ่นแต่ว่า จะเปนลมๆๆๆ (ทั้งๆที่พี่ไม่เหนน้องจะเปนอิหยังเลย)
ที่ร้ายยยไปกว่านั้นนน ขึ้นสแตนประมาน 8 หรือ 9 โมงหว่า แต่ 10 โมงง มานนบ่นแล้วค่ะ
ไม่ถึกกันเลยหนูๆ ไอที่ไม่ไหวจริงๆก็เห็นใจอ่ะ
แต่วันนี้เพิ่งได้รู้ความจริง
"สุภาพสตรีสวนกุหลาบนนท์ ถึก กว่า สุภาพบุรุษสวนกุหลาบนนท์"
สังเกตได้จากน้องข้างๆ ที่มานเอาแต่บ่นๆๆๆ รู้มั๊ยน้องง ข้างๆพี่มันว่าง ฉันนั่งเปิดตั้งสองเพลต -*-
ที่ร้ายที่สุดในงานนี้
ตอนเลิกงานน
จะปาทำไมวะ ขวดน้ำ กับ ฝาขวดน้ำอ่ะ โดนหัวชาวบ้านชาวช่องเค้ารู้มั๊ยยยย
ลำบากพี่สต๊าฟเค้าต้องมาตามเก็บ ไม่มีความเกรงใจ ไม่มีสำนึกอะไรเลย
เซ็ง สงสัยต้องจับให้จูบดินเหมือนสวนใหญ่แล้วละมั๊งงง
เห็นว่าปีหน้า สวนใหญ่จะไม่มาแล้วนี่ เค้าคงระอาเต็มที -*-
จตุฯ เค้ายังตื่นเต้น กระตือรือร้นกว่านี้เยอะ
อ่อ ที่สำคัญ ที่บ่นๆกันอ่ะ ว่าร้อนมั่ง เหนื่อยมั่ง
งานจตุรมิตร สวนใหญ่ ม.2 เค้านั่งกันตั้งแต่ 9 โมง ยัน 5 ทุ่มเลยนะคะ!!!
เค้าแอบบอกมาว่า ที่อยู่ได้ เพราะ "ใจรัก"
เพราะรุ่นพี่เค้า สอนให้ทำด้วยใจ (ไม่ใช่ว่ารร.เราไม่สอนนะคะ)
อ่อ อีกเรื่องนะคะ มันเป็นอะไรที่ไม่น่าเกิดขึ้นเลยค่ะ
พี่ๆสต๊าฟต้องหาตัวสำรองขึ้นมาแปรอักษรแทนคนที่โดดกันให้วุ่น
ขนาด รปภ เอ้ย เซอคูวรีตี้ การ์ด (โห ต่างกันมาก) ยังต้องมานั่งแปรแทนเลย
สวนกุหลาบวิทยาลัย คือรุ่นพี่ คือโรงเรียนหลวงแห่งแรกของประเทศ และคือสวนกุหลาบแรก
อะไรที่ดี จงดูไว้เป็นตัวอย่างเถิด เห็นมั๊ยคะ เค้ามากันแค่ ม.3 กับม.5 น้อยกว่าเราหลายเท่า
แต่เค้าร้องเพลงดัง ถึงแม้จะไม่มีเล่นโค้ด ไม่มีแปรอักษร แต่เค้าก็ร้องเพลงด้วย ใจ บูมสวนด้วย ใจ
จากเพลง บรรดาเรา ตรงที่เน้นว่า "สวนกุหลาบ" สถาวร สังเกตมั๊ยคะ เค้าไม่ได้สักแต่ว่าร้อง
แต่คือมันออกมาจากใจจริงๆ
บางคนอาจจะคิดนะคะ จะทำไปเพื่ออะไร? ทนร้อนไปเพื่ออะไร?
ลองหาคำตอบด้วยตัวเองสิคะ ..
มันไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรอกค่ะ ถ้าเราจะรักสถาบัน จะทำอะไรเพื่อตอบแทนสถาบัน
โรงเรียนอื่นไม่มีอย่างนี้นะคะ ถึงจะมี ก็เป็นคนละแบบ
วันนี้ก่อนขึ้นสแตน สวนใหญ่บอกไว้เลยว่า "ฝากคำถามไว้หนึ่งข้อนะ ว่า สวนกุหลาบคืออะไร พอลงจากสแตน แล้วเธอจะได้คำตอบ
เอง" เพราะสวนใหญ่ (ม.2) เค้าก็รู้ความหมายของสวนกุหลาบ ตอนวันจตุรมิตรอ่ะแหละ (ถึงแม้ตอนเปิดจะล่มก็เถอะ)
อ่า มาร่วมกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับงานวันนี้กันนะคะ ^______________^
♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Offline
ถูกต้องเลย แมม
สุภาพสตรี ถึก กว่าเยอะ
ช่วง บ่ายๆ เราก้อบ่นนะ แบบมันโคดๆร้อนเลยง่ะ
แตก้อยังสู้ต่อไปนะ ร้อนก้อแต่ยังไงก้อต้องนั่ง
น้อง นี่แบบสุดยอดบ่นเลย
ทั้งบนทั้งล่าง ข้างบนผู้หยิงก้อเห็นใจอ่นะ น้องแกนหน้าแดงเลย แต่ชอบเอา เท้ามาเตะ หลัง ปล่อยเพลตตกลงมา โดน อีก
แต่น้องผู้ชายนี่แบบ ตอนได้ออกไปนะ หน้าตาลัล้า ยิ้มกับเพื่อนอยู่เลย
พี่สั่งปิดโค้ด ไอ้นี่ก็ไม่ปิด จัดระดับ ไอ้นี่ก็ สูงกว่าชาวบ้านเล้ย
พี่เค้าอุดส่าเอาไปเผื่อตั้งเยอะ ยังไม่พอเลย
เกือบจะ สองพันแล้วด้วยซ้ำ
คนไม่ยอมไปกันไง แปรไม่ได้สักที 1 : 16 ครั้งแระไนชีวิตเลย ดีใจมากกกกก สนุกดี
ดำกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
Last edited by [supermod] (2007-12-18 11:45:28)
Offline
พี่ดีใจนะครับ ..
ที่น้อง 2 คนนี้มีความรู้สึกดีๆ กับการแปรอักษร
พี่เป็นคนนึง ที่ยืนอยู่หน้าแสตนด์ (ไม่ใช่คนที่ถือไมค์)
รับรู้ทุกอย่าง ว่าตอนนี้ เด็กๆรร.เรา เป็นยังไงบ้าง
พอได้ยินว่ามีน้องเป็นลม แค่นี้ก็ใจหายแล้ว
แต่ยิ่งหนักกว่านั้น มีเด็กชัก เข้าโรงพยาบาลอีกประมาน 4-5 คน
เท่านั้นแหละ พี่ๆหน้าแสตนด์ น้ำตาไหลกันหมดเลย
ตกลงเราเอาน้องๆมาทำอะไร
แล้วทำไมเรามายืนอยู่ตรงนี้
ทำไมเราช่วยอะไรน้องไม่ได้เลย.
.
แต่อย่างน้อย งานนี้มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ถึงแม้ว่าระหว่างทาง จะพอเจอกับอุปสรรคอะไรมากมายก็ตาม
ขอขอบคณน้องๆทุกคน ที่ขึ้นแสตนแปรอักษร
ขอขอบคุณสต๊าฟอาสาทุกคน ที่ทำให้รู้ว่า ถ้าไม่มีพวกเราทุกๆคน ที่อยู่ตั้งแต่วินาทีแรก ยันวินาทีสุดท้าย อยู่เหนื่อยด้วยกัน
ขอขอบคุณคุณครู อาจารย์ ท่านผู้ช่วยผู้อำนวยการ ที่คอยช่วยเหลือ เป็นห่วง ตลอดเวลา
ขอขอบคุณสต๊าฟเชียร์และแปรอักษรทุกคน ที่ทำให้รู้ว่ายังมีกันและกัน
.
เมื่อ " โทรโข่ง " โหมสนั่น
ข้าเนี่ยแหละ " เชียร์และแปรอักษร "
และเพลตก่อนนอน
พร้อมเพื่อนร่วมโค้ด
ยืดอกพกถุงอุปกรณ์
เชียร์คือความฝัน
เพลงเชยๆ กับ เพลงไม่กี่เพลง
จากปาก " นักเลงโทรโข่ง สวนกุกลาบ'นนทบุรี "
เพลตเก่าๆ กับ โค้ดใหม่ๆ
หมื่นพันแสนล้านช่อง
เมื่อแดดส่องน้อง
น้องเหนื่อยไหม ....?
อยากจะขอให้น้องช่วยทนอีกหน่อย ให้ถือเพลตนิ่งอีกหน่อย
จะได้ไหม .... ?
แล้วสักวันหนึ่ง จะรู้ว่า
" มันคุ้มค่าแค่ไหนที่นั่งเชียร์ ......... "
ขอขอบคุณบทความนี้จาก
พี่ซี เชียร์และแปรอักษร โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย นนทบุรี รุ่น ๒๖
Offline
^
^
พี่ค่ะ เมื่อวานเพื่อนหนูอ่านเสื้อพี่สตาฟอ่ะ
เลยตั้งชื่อเอ็มกันว่า เมื่อ " โทรโข่ง " โหมสนั่น ข้าเนี่ยแหละ " เชียร์และแปรอักษร "
ก้อตั้งกันเปนกลุ่มๆเลยอ่ะ ขอยืมพี่มาไช้นะ แหะๆ
Offline
มาน้อง พี่ขอระบายมั่ง
คือจริงๆแล้วพี่ต้องเป็นแค่สแปร์อ่ะน้อง (พี่อยู่ม.3 จ้า)
แต่พี่ก็ดีใจนะที่ได้แปร(และได้เห็นพี่เอก กรี๊สสสส)
แต่น้องบางคน...
ทำให้พี่หมดกำลังใจอ่ะน้อง
น้องคนที่นั่งที่ U 12 (ซึ่งอยู่ข้างหลังพี่)
มันเอาเท้าเหยียบเพลตอ่ะ
เหยียบเพลตไม่พอนะ มันยังมาว่าเพลงสถาบัน (เพลง บรรดาเรา)
และที่พี่ยอมไม่ได้ มันว่าเพลงสรรเสริญอ่ะ
พี่ไม่เข้าใจว่า เด็กเดี๋ยวนี้เค้าเป็นอะไรกัน
ทำไมไม่เคยเคารพอะไรกันเลย
แล้วเพลตอ่ะ
น้องรู้กันไหมว่าพี่ๆเค้าต้องอดนอน โดดเรียน เพื่อมาทำเพลตให้
แล้วนี่คือสิ่งที่น้องตอบแทนพี่เค้าหรอ???
พี่เองยังเสียดายเลยน้อง
ปีหน้าพี่คงไม่มีโอกาสแบบนี้อีก
น้องเจอรุ่นนี้ยังดีนะ
รุ่นพี่อ่ะ เจอพี่เอกเป็นประธานชุมนุม
โหดกว่านี้เยอะ (โหดโคตรๆๆๆๆๆ แต่น่ารัก 555++)
แม้ว่าพี่เค้าจะโหด แต่เราก็ทำด้วยความเต็มใจ
น้อง ถ้าครั้งหน้าพวกน้องได้ทำกันอีก
พี่อยากให้น้องคิดไว้ว่า
ไม่ใช่เราคนเดียวที่ เหนื่อย ที่ร้อน ที่หิว
แต่เพื่อนๆอีกเป็นร้อย เค้าก็เป็นเหมือนกัน
แล้วที่สำคัญ พี่ๆเค้าเหนื่อยกว่าน้องอีกนะ
ให้พี่เค้าเหนื่อยกายก็พอแล้ว อย่าให้พี่เค้าเหนื่อยใจกันเลย
ปล. พี่ๆค่ะ สู้ๆนะ
ปล.2. อยากได้รูปพี่เอกมากๆ ใครมีส่งให้ด่วน
oO 我 爱 吳吉尊 Oo
>> i WaNt To DiE WiTh U <<
Offline
เท่าที่ลองเก็บข้อมูลมานะ
ม.ต้นช่วง 3-4 ปีให้หลังมานี่ไปจนถึงอนาคตข้างหน้า จะออกแนว "ลูกคุณหนู" คือ ข้าไม่ผิด ข้าจะบ่นๆๆๆๆ และจะไม่เคารพอะไรทั้งสิ้น แม้จะเป็นพ่อ-แม่ ตัวเอง หรือสถาบันที่สูงส่ง
ถามว่าผิดที่ใคร ผิดที่พ่อ-แม่ ผู้ปกครอง "ไม่มีปัญญา"ดัดนิสัยลูกตัวเองได้ เลยต้องตามใจลูกแทน
แล้วแทนที่จะเน้นที่นิสัยการวางตัว ระเบียบวินัย ความรับผิดชอบ กลับมองผลการเรียนเป็นหลัก
อย่าว่าแต่เด็กเลย ตัวพ่อแม่เองก็พอกัน พยายามทำเป็นว่า ข้าใหญ่ ข้าควบคุมมันได้ทุกอย่างแม้กระทั่งการบริหารโรงเรียน เพื่อให้ลูกข้ามีประวัติการเรียนที่"ดู"ดี
แล้วก็พยายามเรียกร้องสิทธิ์มันทุกอย่าง โดยไม่ได้ดูเลยว่า มันไม่เคยทำหน้าที่ให้สมควรจะได้รับสิทธิ์เลย(ก็ยุคแห่งการเรียกร้องสิทธิ์นี่)
rep นี้ กระทบใครเข้า ข้าพเจ้าไม่ขออภัยใดๆทั้งสิ้น และจะไม่มีวันขออภัยด้วย จะใหญ่โตเทียมฟ้ามาใช้บารมีก็ให้มันรู้ไปว่าเป็น"ผู้มีอิทธิพล" ยังไงก็ไม่สนใจอยู่ดี
ผู้ใดไม่รู้สึกว่ามันกระทบตัวเอง ก็อย่าออกมาร้อนตัวแล้วกัน
Last edited by The Ghost (2007-12-18 15:16:33)
----------
"Don't ever let somebody tell you... You can't do something, You got a dream... You gotta protect it. People can't do something themselves, they wanna tell you you can't do it. If you want something, go get it." - Christ Gardner (The Pursuit of Happiness)
Offline
เกลียดที่สุด ที่สุด ที่สุดๆๆ คือลูกคุณหนู ที่ไม่ใช่คุณหนู
คุณหนูต่างประเทศ เขาต้องเก่งๆ
Offline
พิมก็เป็นคนนึงนะที่ต้องไปนั่งแปรอักษรเมื่อวาน
รู้สึกว่านั่งเยื้อง ๆ กับพี่แมม ( คือรู้ชื่อพี่เค้าตอนไป Tk อะพี่จำได้เปล่า T_____t )
ยอมรับเลยว่าตัวเองก็บ่น ๆ อยู่ แล้วช่วงแรก ๆ ก็กลัวอ้วกไงเพราะว่า เมื่อวานพิมเหมือนจะอ้วกแต่ก็ไม่ ก็กลัวมันจะเก็บกดมาวันนี้
แล้วเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ พิมพอตอนบ่าย ๆ เค้าก็ยกธงขาวยอมแพ้ แบบว่าไม่ไหวแล้ว แต่ดูจากหน้าเค้าเหมือนไหวอยู่ ก็ไม่รู้นะ
พอช่วงที่แดดแรง ๆ อะ พิมแบบ โอ้ยยย ไม่ไหวแล้ว อยากลุกไปมาก ๆ แต่พอหันไปหาเพื่อนอะ แบบรู้สึกเลยว่าไม่อยากลุก
คือตอนที่เพื่อนข้าง ๆ ลุกออกไป พิมกะเพื่อนที่อยู่คนละห้องอีกคนต้องช่วยเปิดแทนให้ ช่วยแบกให้ แบบเปิดของตัวเองแล้วต้องเปิดให้อีกคน
เหมือนต้องทำคูณ 2 ตลอดอะ พิมก็เลยคิดว่า ถ้าตัวเองลุก เพื่อนที่เหลือต้องทำให้อีก ยิ่งเหนื่อยใหญ่ เลยคิดว่า แบบ เรายังทนได้ก็ทนต่อไป
แล้วก็ช่วงบ่ายแก่ ๆ ตอนนั้นคิดว่า เราจะอยู่ให้จบเลย เพราะว่าตอน ม.1 แปรงานวันแม่พิมก็อยู่จบไง ก็เลยคิดว่า วันนี้ก็ต้องอยู่ให้จบ
แล้วในที่สุดก็อยู่จนจบได้จริง ๆ เหนื่อยสุด ๆ
แต่ก็ต้องขอโทษพี่ ๆ ทุกคนที่มาช่วยด้วยนะคะ ที่ ม.1 ชอบบ่น ชอบทำตัวเป็นคุณหนูไปหน่อย =____=
ซึ่งก็ยอมรับจริง ๆ แหละ เพราะที่พี่ทุกคนพูดมันตรงหมดเลย ...
พออ่าน คห. ของพี่ ๆ นี่รู้สึกผิดไปเลยจริง ๆ อะ แบบว่า ร้อนนิดหน่อยก็ไม่ไหวแล้วไรงี้
ก็ขอโทษด้วยจริง ๆ ค่า ~
Offline
พี่รู้สึกภูมิใจในตัวน้องผู้ ญ ทุกคนเลย
มันตอกย้ำให้พี่รู้ว่า สวนนนท์นี้ ผู้ ญ ถึกกว่า ผู้ ช ซะอีก ฮา~~~
ล้อเล่นๆๆ
อยากจะบอกว่า แดด แค่นี้ มันทำมะดา[ตรงไหนวะ]
เรามาดำด้วยกันเถอะ
จับเพลตบนล่าง ให้นิ่ง พร้อมระดับแถว
อึดถึกทนนิดหน่อยไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็ผ่านพ้นไป
พี่อยากบอกน้องว่า ในรั้ว สวนฯ นี้ จะมีสักกี่ครั้งที่ได้ขึ้นแสตนแปรอักษร ?
- Precious Moment -
Offline
ดำดี ฝรั่งชอบบบ ~
เนอะ !! 55
Offline
พี่ก้อเปนอีกคนที่นั่งร้องไห้หลังจบงาน...
เปนอีกคนที่กอดกะสต๊าฟร้องไห้..
ขอโทดจิงๆ
ขอโทดน้องๆ
ขอโทดคนทำโค้ด
เครียดมากมายเมื่อวาน
แทบเดินกันไม่ไหว
แต่พี่ก้อดีใจ
ที่เหนน้องๆอยู่กันจนจบงาน
ขอบคุณจิงๆ
.........
เมื่อ " โทรโข่ง " โหมสนั่น
ข้าเนี่ยแหละ " เชียร์และแปรอักษร "
และเพลตก่อนนอน
พร้อมเพื่อนร่วมโค้ด
ยืดอกพกถุงอุปกรณ์
เชียร์คือความฝัน
เพลงเชยๆ กับ เพลงไม่กี่เพลง
จากปาก " นักเลงโทรโข่ง สวนกุกลาบ'นนทบุรี "
เพลตเก่าๆ กับ โค้ดใหม่ๆ
หมื่นพันแสนล้านช่อง
เมื่อแดดส่องน้อง
น้องเหนื่อยไหม ....?
อยากจะขอให้น้องช่วยทนอีกหน่อย
ให้ถือเพลตนิ่งอีกหน่อย
จะได้ไหม .... ?
แล้วสักวันหนึ่ง จะรู้ว่า
" มันคุ้มค่าแค่ไหนที่นั่งเชียร์ ......... "
Last edited by alonz (2007-12-18 19:03:10)
Offline
ถึงแม้ว่ามันจะร้อน หรือเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม
แล้วซักวันน้องๆ จะรู้ ว่า "มันคุ้มค่าแค่ไหนที่นั่งเชียร์ ......... " จริงๆ
ปล.ขอขอบคุณ
ขอบคุณ น้องๆ ทุกคนที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะ"ร้อน"แค่ไหนก็ตาม
ขอบคุณ สต๊าฟเชียร์ทุกคนที่"ไม่ทิ้งน้องๆ และ เพื่อนๆ" ไป
ขอบคุณ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ช่วยมาเติมแสตนด์ "สวนกุหลาบฯนนท์ฯ" ให้เต็ม
ขอบคุณ "น้ำแดงทุกๆหยด"ที่ทำให้สต๊าฟ และ น้องๆทุกคน มีชีวิตชีวาขึ้น
ขอบคุณ "สวนกุหลาบ" ที่ทำให้มีวันที่แสนสุขนี้ ถึงแม้จะเหนื่อยล้าร่างกายแค่ไหนก็ตาม แต่หัวใจมันไม่เคยท้อ...
Last edited by pro_detective (2007-12-18 20:01:32)
Always be there for you.
http://multiangle.multiply.com
pro_detective@hotmail.com
Offline
^
^
(จิ้มทะลุพี่แจ๊ค.!!)
อร รึป่าว .?
.
ยังไงก็ต้องขอขอบคุณน้องๆทุกคนนะคับ ^^*
จะโพสอะไร นึกถึงจิตใจคนอ่านหน่อยนะฮะ
เพราะบางที่ คนที่อ่าน ไม่ใช่คนที่ทำอะไรไม่ดี
เค้าจะคิดน้อยใจซะได้.
Last edited by .iMa!z3* (2007-12-18 19:55:57)
Offline
อ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
CHeeR Up++!!
M y H ! 5 5 + >> http://puzzaa.hi5.com
Offline
ว่าแต่ไม่มีใครเอารูปมาลงเลย
Offline
ขอแค่ให้น้องได้อะไรดีๆจากงานนี้บ้างก็พอละ
SKN#28 NO.18428 17/05/2004 - 22/02/2010
Offline
อยากระบายเหมือนกัน
น้องผู้ชาย ม.2 ที่นั่งข้างหลัง บ่นตลอดเวลา
แล้วแบบว่า น่าเกลียดมากเลยอะ กล้าพูดออกจากปากว่าเมื่อย
ทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงเที่ยงด้วยซ้ำ
อยากจะบอกว่าเราเป็นลม = =" แบบว่าไม่ไหวจริงๆ
แล้วพอลงไป น้องที่หายแล้วก็นั่งกันหน้าตาเฉย
เดินกินไอติมกันสบายอารมณ์
พี่สตาฟเดินไปเรียกให้ขึ้นสแตนด์ก็ไม่ยอมขึ้น
ดูสิ ทำไมถึงเป็นกันแบบนี้อะ
ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ ต้องให้พี่ๆ ศิษย์เก่ามานั่งแปร
ซึ่งไม่เคยมีปีไหนเป็นแบบนี้มาก่อน
รู้ว่าแดดมันแรง เราก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน
แต่ในเมื่อน้องหายดีเป็นปกติแล้ว ทำไมไม่ขึ้นสแตนด์ล่ะ ??
บ่นไปก็เท่านั้น มันผ่านมาแล้ว
ภาวนาปีหน้าอย่าให้เป็นอย่างนี้อีกก็พอ
♥ Girls' Generation
Offline
พี่ขอพูดบ้างนะ . .
พี่เป็นฝ่าย Looker มองอยู่ฝั่งตรงข้ามสแตนในช่วงเช้า พี่มองเห็นปัญหาหลายๆอย่าง แต่ก็ค่อยๆช่วยกันแก้ไขไป . .
พอถึงตอนกลางวัน น้องๆทานข้าวกัน พี่ไม่ได้ทาน แต่พี่เดินไปหาสแตนฝั่งน้องๆด้วยความอยากรู้ว่า น้องๆเป็นยังไงกันบ้าง . .
ได้ข่าวจากสตาฟหลายๆคนว่า
" ไม่ไหวว่ะนอท แม่งเป็นลมเต็มเลย "
ช่วงเวลานั้นพี่คิดในใจว่า ทำไมมันอ่อนแอจังวะรุ่นนี้ . . ซึ่งปกติืแล้วมันก้อมีบ้างแหละน้องเป็นลม เลยไม่คิดไร . .
พี่มาเอาน้ำเย็นไปฝาก looker คนอื่นๆที่มองสแตนอยู่ฝั่งตรงข้าม . .
พอพี่เอาน้ำเย็นไปถึงฝั่งตรงข้าม พี่ก็ส่องกล้องมาดูที่สแตนเรา
พี่เห็นภาพที่พี่ไม่อยากจะเชื่อสายตา . . . " พี่เห็นภาพพี่สตาฟอุ้มน้องที่เป็นลมประมาน 5-6 คนพาเข้าประตูไปอย่างไม่หยุด "
พี่ตกใจมาก ว่าทำไมมันร้ายแรงขนาดนั้น . . แล้วพี่ก็ได้รับคำสั่งจากฝั่งสแตนมาว่าให้หาคนไปช่วยแปรอักษรหน่อย น้องมีไม่พอ . .
พี่กับพี่อีกคนนึง เที่ยวเดินหาคนที่มาชมงานวันนี้ ที่หน้าอกปักคำว่า " ส.ก.น. " แล้วค่อยๆพูดจากกับเค้า ให้เค้าไปช่วยแปร . .
มีหลายๆคน ที่พอได้ยินก็ลุกขึ้น แล้วถามว่า "ให้ไปที่ไหน . . ไปเลยมั้ย" พี่ดีใจมากๆ . .
แต่ก็มีอีกหลายๆคน ที่พยายามหลบเลี่ยง ไม่ยอมไป อ้างเหตุผลโน่นนี่ . . จะไม่ว่าอะไรเลยถ้าเค้าไม่แปรก็บอกมาตรงๆ คนเรามันก็มีหลายแบบ แต่ว่ามาทำเป็นอ้างเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น
มันก็เสียใจอยู่เหมือนกัน . . พี่อีกคนที่เค้ามาหาคนไปแปรกับพี่ . . เค้าแทบจะร้องไห้ออกมา . . แทบจะกราบให้คนที่เราขอร้องไปช่วยแปรอักษร . .
ในจังหวะนั้นพี่ไม่คิดอะไรมาก . . พี่เดินกลับไปหา looker แล้วบอกว่าจะไปแปรอักษรเอง เพื่อนพี่ถามว่า "เห้ย จะไปจิงๆอ่ะ" พี่ตอบกลับไปว่า "แล้วจะให้กูนั่งดูอยู่เฉยๆเงี้ยหรอ ?"
พี่รีบไปที่สแตน แล้วขอหมวกหนึ่งใบ ขึ้นแปรในทันที . .
อยู่กับน้องๆจนจบงาน เข้าใจว่าน้องๆเหนื่อยกันมาก . .
ขอขอบคุณน้องๆทุกคนที่ตั้งใจแปรอักษรจนวินาทีสุดท้าย . . ขอบคุณสตาฟทุกๆคนที่มาช่วยกันเพื่อโรงเรียนของเรา . .
ขอบคุณจิงๆว่ะ . .
_______________________________________________
นักเลงโทรโข่ง . . นอท#28
Last edited by Ld_sHiNji (2007-12-18 21:03:17)
มันทนไม่ได้ครับ .. น่ารักเกินไป 555+
จิงๆนะครับ .. *0*
Offline
ผมขอระบายอีกคนครับ
คือผมนั่งอยู่แล้วคนข้างๆมันม.2เหมือนกับผม
ผ่านไปถึงประมาณ พักกินข้าว คนข้างๆผมมันฝากบอกพี่สตาฟผ่านผมว่า
"ปวดหัว" แล้วเพื่อนด้านข้างมันก็บอกมาว่า
"ไอ้นี่มันซุย" ก็มันแน่อยู่แล้วแกล้งกันเห็นๆยังเอ่ยปากมาได้
และแล้วพี่สตาฟก็ยื้อมันต่อไม่ได้แล้วก็เดินลงไปได้
แล้วก็เพื่อนข้างมันอีกเหมือนกันคนที่บอกว่า"ซุย" กับเพื่อนที่นั่งข้าง"ซุย"
ก็บอกว่าปวดขี้พร้อมกัน
อะไรจะพร้อมจังหวะกันขนาดนั้น ไม่เว่อร์ก็ปัญญาอ่อนแล้ว แล้วมันสองคนก็บอกอีกว่า "ปวดหัว" มุขนี้มันแปกแล้วยังเอามาเล่นอีก
เมื่อกี้บอกว่าเพื่อน"ซุย" มันคงลืมมั้ง แต่มันอยู่ห้องท้ายๆเลยไม่อยากไปกวนมันเดี๋ยวโดนตื้บเข้าให้ มันทั้งสองก็ฝากบอกพี่ให้ แต่เราก็ยื้อเวลาไปเล็กน้อยเพราะพี่แกบอกว่าไม่มีสแปร์
เราก็เห็นใจพี่สตาฟหลายคนเดินไปเดินมาขึ้นลงหยิบยาหยิบน้ำ มาให้กับคนสองคนที่เฟคมากๆๆ ปวดขี้แล้วปวดหัวอีก
สุดท้ายมันก็ได้ออกไปขี้สมใจ
คนที่มาแทนที่มันก็คือพี่สตาฟ คนที่เหนื่อยก็คนที่ปวดหัวกับปวดขี้
ก่อนมันทั้งสองลงไปผมเห็นมันโทรศัพท์หาเพื่อนที่ลงไปก่อนด้วย เห็นแล้วอยากถีบตกแสตนด์
แต่เวรกรรมมีจริง เมื่อมีคนป่วยมันก็ต้องเข้ามาแทน เป็นอะไรที่ขำไม่หยุด ไอ้สามคนนั้นก็ทำท่าไร้เรี่ยวแรง แต่ก็โดนมานั่งเหมือนเดิม คนที่นั่งสแปร์ข้างผมเป็นน้องม.1 ที่เข้ามาแทนด้วย น้องคนนี้กวนมากๆ เวลาจะเล่นรีบรุกก็เอามาโชว์อยู่ตลอดเวลายืดหน้ายืดหลังอยู่นั่นแหละออกแนว น่าเบื่อมากน้องคนนี้
ไม่ใช่แค่น้องเล่นแค่นี้แต่เวลาแปร 1:16อีกเหมือนกันน้องแกก็จะยกมาบังแดด ก่อนที่พี่แกสั่งอีก วีรกรรมของน้องที่จะเอ่ยถึงเรื่องสุดท้าย
เรื่องนี้ค่อนข้างเเอนตี้มากคือ ตอนร้องบรรดาเรา น้องแกจะยืนไม่เป็นสุข จะร้องก็ไม่ร้อง จะหยุดพูดก็ไม่หยุด
สุดท้ายนี้ ขอบคุณพี่เชียร์และแปรอักษรที่ทำให้ผมได้แปร 1:16 สักที เพราะรุ่นผม รุ่น30 ได้แปรแค่1:1 หลังจากที่กลับมาไม่ต้องพูดถึงเลยครับตัวดำมากมาย เนื้อเกรียมมากกก แต่หนังยังบ่ลอกเลย คงจะเป็นคนแอฟฟริกาไปอีกนาน
รักสวนกุหลาบฯทุกสวนครับ
เพราะเรามีเลือดชมพูฟ้าเหมือนกัน
โอ้แดนชมพูฟ้า ชั่วชีวิตข้าไม่ลืม
สวนกุหลาบตราบนานผ่านเวลา
สวนกุหลาบศึกษาหาความรู้
สวนกุหลาบซาบซึ้งพระคุณครู
สวนกุหลาบคือผู้ที่รู้ดี
Offline
พิมก็เป็นคนนึงนะที่ต้องไปนั่งแปรอักษรเมื่อวาน
รู้สึกว่านั่งเยื้อง ๆ กับพี่แมม ( คือรู้ชื่อพี่เค้าตอนไป Tk อะพี่จำได้เปล่า T_____t )
ยอมรับเลยว่าตัวเองก็บ่น ๆ อยู่ แล้วช่วงแรก ๆ ก็กลัวอ้วกไงเพราะว่า เมื่อวานพิมเหมือนจะอ้วกแต่ก็ไม่ ก็กลัวมันจะเก็บกดมาวันนี้
แล้วเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ พิมพอตอนบ่าย ๆ เค้าก็ยกธงขาวยอมแพ้ แบบว่าไม่ไหวแล้ว แต่ดูจากหน้าเค้าเหมือนไหวอยู่ ก็ไม่รู้นะ
พอช่วงที่แดดแรง ๆ อะ พิมแบบ โอ้ยยย ไม่ไหวแล้ว อยากลุกไปมาก ๆ แต่พอหันไปหาเพื่อนอะ แบบรู้สึกเลยว่าไม่อยากลุก
คือตอนที่เพื่อนข้าง ๆ ลุกออกไป พิมกะเพื่อนที่อยู่คนละห้องอีกคนต้องช่วยเปิดแทนให้ ช่วยแบกให้ แบบเปิดของตัวเองแล้วต้องเปิดให้อีกคน
เหมือนต้องทำคูณ 2 ตลอดอะ พิมก็เลยคิดว่า ถ้าตัวเองลุก เพื่อนที่เหลือต้องทำให้อีก ยิ่งเหนื่อยใหญ่ เลยคิดว่า แบบ เรายังทนได้ก็ทนต่อไป
แล้วก็ช่วงบ่ายแก่ ๆ ตอนนั้นคิดว่า เราจะอยู่ให้จบเลย เพราะว่าตอน ม.1 แปรงานวันแม่พิมก็อยู่จบไง ก็เลยคิดว่า วันนี้ก็ต้องอยู่ให้จบ
แล้วในที่สุดก็อยู่จนจบได้จริง ๆ เหนื่อยสุด ๆแต่ก็ต้องขอโทษพี่ ๆ ทุกคนที่มาช่วยด้วยนะคะ ที่ ม.1 ชอบบ่น ชอบทำตัวเป็นคุณหนูไปหน่อย =____=
ซึ่งก็ยอมรับจริง ๆ แหละ เพราะที่พี่ทุกคนพูดมันตรงหมดเลย ...
พออ่าน คห. ของพี่ ๆ นี่รู้สึกผิดไปเลยจริง ๆ อะ แบบว่า ร้อนนิดหน่อยก็ไม่ไหวแล้วไรงี้ก็ขอโทษด้วยจริง ๆ ค่า ~
อ่า พี่จำน้องได้จ้า
น้องไม่ผิดหรอก พี่ขอชมเลย เหนป่าว พี่ชอบหันขึ้นไปเม้ากับน้องๆอ่ะ
คืออยากให้รู้ว่า ยังมีพี่ๆ ที่เค้าเหนื่อย เค้าร้อนไปกับเรานะ
พี่ปลื้มมากๆอ่ะ ที่น้องๆสู้ แล้วแบบ ยังยิ้มได้ตลอดทั้งงาน
แต่เห็นแล้วสงสาร คงร้อนน่าดู
ขนาดพี่ว่า พี่ถึกๆนะ กลับมายังป่วยเลยอ่ะ
เกลียดที่สุด ที่สุด ที่สุดๆๆ คือลูกคุณหนู ที่ไม่ใช่คุณหนู
คุณหนูต่างประเทศ เขาต้องเก่งๆ
อ้วนจ๋า (เรียกตามมายด์) เอ้ย ไปป์จ๋า
ชั้นชอบประโยคนี่มากกกกกกกอ่ะ กร๊ากกกกๆๆๆๆ
ลูกคุณหนูนี่ รับไม่ได้ว่ะ เพื่อนฉันมันก็รวย มันก็ลูกคุณหนู มันยังสู้เลย ผิวแม่มก็บาง นั่งเบาะแข็งๆก็ไม่ได้
แต่มันสู้จนงานจบ
ข้าวมันก็กินไม่เหลือซักเม็ด รู้ค่าของเงิน นี่เว้ยยย คุณหนูของจริง คุณหนูถึก
ถ้าคิดว่าการเป็นคุณหนูบอบบาง แล้วดูไฮโซ ฉันโดนแดดไม่ได้ ฉันคบเพื่อนจนไม่ได้
คุณก็อยู่ในกะลาแคบๆ ของคุณไปเหอะ
คุณจะรู้จักแต่คำว่า "เงิน" และจะไม่มีวันรู้จักคำว่า "เพื่อนแท้" เลย
ลองไม่มีเงินเสะ จะมีคนคบป่าว เหอๆๆๆๆๆ
♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Offline
น้ำแดง = น้ำทิพย์
ยกมาทีแม่งรุมกันยังกะแร้งลง
555+
ป.ล.น้องตัวหนักจัง
SKN#28 NO.18428 17/05/2004 - 22/02/2010
Offline
เปนปีที่ แปรอักษร ดูจะโหดร้าย ที่สุด ที่เคยเจอ มาเลย มั้งเนี่ย
หรือเดก มาน ไม่ทน เหมือน ปีก่อน ๆ ?
Offline
โหดๆก็ดีไปอีกแบบ ได้เห็นธาตุแท้ของคน
ได้เห็นว่า ดำแล้ว ยัง ดำได้อีก 555+
SKN#28 NO.18428 17/05/2004 - 22/02/2010
Offline
รักน้ำแดง เข้าใจความหวังดี
แต่คุณรู้ไหมคุณทำไม่ถูก ที่โยนน้ำแดงหรือขวดน้ำ
มันไม่ใช่เลย.....
ไม่ได้ว่าอะไรแต่มัน ทำให้แสตนวุ่นวายคับ
- Precious Moment -
Offline
น้ำแดง = น้ำทิพย์
ยกมาทีแม่งรุมกันยังกะแร้งลง
555+
ป.ล.น้องตัวหนักจัง
หนักมั้ยล่ะ คนที่กุให้เมิงอ่ะ - -"
มันทนไม่ได้ครับ .. น่ารักเกินไป 555+
จิงๆนะครับ .. *0*
Offline